درباره اثر ضدمیکروبی گیاه تلخه بر روی باکتری اشریشیا کولای و مخمر مالاسزیا فور فور
گیاه تلخه، گیاهی علفی و چند ساله از خانواده آستراسه است. این گیاه یکی از مهاجمترین گونههای علف هرز است که نسبت به سایر گونههای علف هرز در مناطق اشغالی رقابت پذیرتر است. رقابتپذیری این گیاه به توانایی آن در آزادسازی مواد شیمیایی مضر با فعالیت آللوپاتیک قابل توجه مربوط میشود. آللوپاتی اثر منفی گیاه در ممانعت از رشد سایر گیاهان است. گیاه تلخه در بسیاری از کشورها به ویژه در مغولستان، ایران، ترکیه، ارمنستان، ایالات متحده آمریکا و کانادا گسترده است (Dashti et al., 2022).
گیاه تلخه یک گیاه چندساله ریزوماتیک علفی از اوراسیا است و به نظر میرسد بسیار رقابتی است، زیرا میتواند تک کشتهای تقریبا خالص را در محدوده مورد تهاجم خود تشکیل دهد. حداقل در دو بخش از محدوده بومی ازبکستان و ترکیه، چنین کشتهای تکی به ندرت اتفاق میافتد و فقط برای مدت کوتاهی پس از ایجاد اختلال، نشان میدهد، این گیاه به طور بالقوه دارای دفاع بیوشیمیایی و آللوشیمیایی جدید است زیرا لاکتونهای سسکوئیترپن تولید میکند. این مواد شیمیایی ممکن است به عنوان ترکیبات دفاعی جدید عمل کنند. گزارش شده است که پلیاستیلنها و مشتقات تیوفن از ریشههای تلخه آزاد میشوند و یکی از این پلیاستیلنها فیتوتوکسیک است و در ریزوسفرهای گیاه تلخه از خاک جدا شده است. گزارش شده است که ریشه گیاه تلخه دارای ۷،۸ -بنزوفلاوناست که یک فیتوتوکسین نیز هست (Ni et al., 2010).
گیاه تلخه در طب سنتی به عنوان یک داروی قی آور، ضد صرع و ضد مالاریا در سراسر جهان استفاده شده است. مطالعات اخیر روی گیاه تلخه نشان داده است که این گیاه دارای خواص دارویی مانند اثرات ضد میکروبی، تب بر، کاهش دهنده چربی و ضد دیابت است (Nohtani et al., 2016).
همچنین، روغن این گیاه، از رشد باکتریهای گرم مثبت جلوگیری میکند. تاکنون هیچ تحقیق علمی در مورد حساسیت زایی گرده آن انجام نشده است (Rezanejad et al., 2018). همچنین در مطالعات نشان داده شده است که گیاه تلخه دارای فعالیت مهاری در مقابل باکتریهایی همچون استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس میباشد (Egamberdieva et al., 2021). در مطالعات دیگر نشان داده شد که عصاره اتانولی و فراکسیون گیاه تلخه میتواند به عنوان یک منبع جدید دارویی برای عفونتهای بیمارستانی ناشی از سویههای سودوموناس ایروژنوزا مقاوم به دارو استفاده شود (Akhgari et al., 2021)....