آشنایی با چهرههای برجستهای که در شکلگیری بخشی از پیکره سده رو به پایانِ ما، نقشآفرین بودهاند، کاری است شایسته که با عنوان جامع «شخصیتهای مانا» سامان گرفته است. کتاب حاضر نگاهی کوتاه به زندگی و زمانه و آثار یکی از مردان مانایی دارد که در سپیدهدم این قرن زاده شد، در مشهد بالید، همان جا به مهمترین کار زندگیاش، یعنی آموزش و پژوهش پرداخت و پس از حیاتی پربار در روزگاری پرغوغا، در همان دیار هم درگذشت.
استاد کاظم مدیرشانهچی در دورهای به دنیا آمد که کشور ما تحولات تازهای را تجربه میکرد و جامعه ایران با مسائلی نوپدید روبهرو شده بود؛ سالهای نوجوانی را در مدارسی پشت سر گذاشت که شیوههای جدید آموزش را در برنامه خود داشت و پاینهادنِ وی به حوزه علمیه در زمانهای رخ داد که این مراکز آموزشی از هر سو آماج ستیز و مخالفت بود. از همان آغاز با بزرگان نشست و با آنان برخاست و چندوچون تعامل با اینوآن را آموخت. در آغاز جوانی، با عهدهداری یکی از ارزشمندترین گنجینههای مکتوبات موجود، یعنی کتابخانه مدرسه نواب مشهد، با کتاب بیشتر خو گرفت و آن را برای همیشه بخشی از زندگی خود کرد، دل به این رسانه دیرپای دانش بشری چنان بست که گاه به شوق دیدن نسخهای، تا دوردستها میرفت و گاه به عشق داشتن کتابی، هزینهای گران میپرداخت و آن را چونان برگی زرین، پاس میداشت تا در آن چیزی تازه بیابد، فراگیرد و آموزش دهد. تا زنده بود کتابخانه شخصیاش با انبوهی از نسخههای ارزشمند خطی و چاپ سنگی، باغ آرامش او بود که خود را در دل آن رها میکرد و میآسود و چون درگذشت، بخشی از آن به کتابخانه آستان قدس رضوی و بخشی به دانشگاه فردوسی سپرده شد تا نام و یاد او در دو مرکز بزرگ فرهنگی مشهد مقدس جاودانه بماند.