معرفی، خرید و دانلود کتاب مقصر

من از شدت خجالت سر به زیر انداخته بودم و مطمئن هم بودم که قرمز شده‌ام، سرم را بالا گرفتم و با صدایی لرزان گفتم:« راستش... من، چیزی ندارم که واسه یادگاری بدم!» آقای رضایی گفت: « یکی از شعراتو بخون! همونو واسه یادگاری می‌گیرم!» بعد چشمکی زد و گوشی‌اش را درآورد تا ضبط کند، من چشم‌هایم را بستم و شروع کردم: وقتی از فکر غزل‌هایم سرت آتش گرفت باورم کردی ولیکن باورت آتش گرفت...