کتاب خانه ی کوچک ما نشر نیماژ

داستان‌های مجموعه‌ی خانه‌ی کوچک ما، حال و هوایی خاطره‌گون را با درونمایه‌هایی بیمارگونه بازنمایی می‌کنند که هریک ریشه در دوران کودکی و نوجوانی راوی دارند. نگرش و ذهنیتی که بیشتر شخصی و عینیت‌گراست و خاستگاهی طبقاتی را با رگه‌هایی سوررئالیستی به تصویر می‌کشد که در نتیجه‌ی آن، حس را در تصویرهایی وهم‌آلود انعکاس می‌دهد. شیوه‌های روایی و ارائه‌ی داستان‌ها در این مجموعه بسیار منسجم و باورپذیر است. برشی از رمان «خانه‌ی کوچک ما» بیشترِ روزها، با دوستان از روی پل چوبی که به پل دَک دَکوُی شرکت نفت معروف بود و با لوله و پلیت و الوارهای چوبی ساخته شده بود و سازه‌اش را با سیم بوکسل مهار کرده بودند، می‌گذشتیم و درباره‌ی کتاب‌هایی که تازه خوانده بودیم حرف می‌زدیم. شاپور از گورکی و «دانشکده‌های من» حرف می‌زد و من از «ابلوموف» و دنیای ایلیا ایلیچ. و این که همه‌ی ما دچار نوعی ابلومویسم بودیم که انگار بر ما تحمیل شده بود و خودمان هم سخت در لاکش فرو رفته بودیم.