کتاب پهپادهای رزمی در نبردهای آینده نشر انتشارات هوانورد

عصر هواپیماهای سرنشین دار هنوز ادامه دارد و به نظر نمی رسد غروب آنها قریب‌الوقوع ‌باشد. البته در حال حاضر سامانه‌های هوایی بدون سرنشین (UAS) در قدرت هوایی ایفاگر نقش‌هایی هستند که سابقاً توسط هواپیماهای باسرنشین صورت می‌گرفته است. آیا در نبردهای آینده امکان دارد که سامانه‌های هوایی بدون سرنشین رزمی (UCAS)‌؛ یعنی گام بعدی تکامل سامانه‌های هوایی بدون سرنشین (UAS)‌؛ مأموریت‌ها را انجام داده و بیشترین خطراتی را که تاکنون متوجه هوانوردان نظامی می‌باشد را برعهده گیرند؟ هدف از این کتاب تعیین تهدیدات عمده‌ پس از سال ۲۰۴۰ و بررسی چگونگی اثربخشی سامانه‌های هوایی بدون سرنشین رزمی (UCAS) در اجرای تمام مأموریت‌های ضد هوایی است که برای نیروهای مسلح تمام کشورها جهت کسب کنترل آسمان مورد نیاز‌ می‌باشد. کنترل آسمان مبنایی برای تمام عملیات‌های نظامی متعارف در برابر دشمنی با قابلیت‌های پدافند هوایی می‌باشد. درحالی‌که در برخی از نقشه راه‌های دولتی، به‌کارگیری سامانه‌های هوایی بدون سرنشین رزمی (UCAS) جهت کسب کنترل آسمان عنوان‌ گردیده، اما پتانسیل کامل آن‌ها به‌دقت مورد بررسی قرار نگرفته است. ایالات متحده آمریکا در نقشه راه سامانه‌های هوایی بدون سرنشین و طرح‌های پروازی وزارت دفاع تأیید کرده است که سامانه‌های هوایی بدون سرنشین رزمی ضد هوایی جهت خدمت در سال‌های ۲۰۲۵ – ۲۰۳۰ مدنظر‌ می‌باشند‌؛ اما هیچ جزئیاتی از برنامه‌های درحال‌توسعه ارائه ننموده است. اما وزارت دفاع انگلستان معتقد است که تا سال ۲۰۳۵ با این‌که سامانه‌های هوایی بدون سرنشین رزمی... احتمالاً بخشی از ترکیب نیروی هوایی آینده را تشکیل خواهند داد... دستیابی به قابلیت‌های بدون سرنشینی کامل برای نقش هوا به هوا در این بازه زمانی غیرقابل حصول خواهد بود. همان‌گونه که مشخص‌ می‌باشد‌، این نتیجه‌گیری بر اساس تحلیلهای دقیق صورت نگرفته است... -از متن کتاب-