- درباره کتاب صوتی ترجمه زیارت آل یاسین:
کتاب صوتی «دعای آل یاسین»، متن فارسی این دعا است. کتاب صوتی حاضر متن فارسی «دعای آل یاسین» است.قدیمی ترین متنی که این زیارت در آن آمده است کتاب احتجاج طبرسی می باشد که از طریق ابوجعفر محمدبن عبد الله حمیری که از معاصران مرحوم کلینی و علی بن بابویه بوده و در عصر غیبت صغری می زیسته است، به دست ما رسیده. ایشان مکاتباتی زیادی با امام زمان داشته است و به افتخار جواب هایش نایل آمده و یکی از توقیعاتی که از او نقل شده همین زیارت آل یاسین است.
در ابتدای این زیارت پس از یاد نام خدا حضرت با تمسک به دو آیه از قرآن از عموم انسان ها و از جمله شیعیان گلایه ای کرده و فرموده است: شما نه نسبت به امر پروردگار تعقل می کنید و نه از اولیاء او پذیرائید، «حکمتی بس کامل و تمام ولی چه سودی دارد، بیم ها و رهنمون ها نسبت به جمعی که ایمان نمی آورند». سپس می فرماید: «هرگاه خواستید به وسیله ما به پروردگار و به ما توجه پیدا کنید پس آن گونه که خدای تعالی فرموده بگوئید: سلام علی آل یاسین...».
از متن زیارت بر می آید که این زیارت مجموعه ای ترکیب یافته از دعا و زیارت می باشد. بخش زیارت آن مجموعه از سلام ها است که با جمله «سلام علی آل یاسین» شروع می شود و با کلمه آمین خاتمه می یابد. و قسمت دعا با جمله «اللهم انی اسألک» شروع و با عبارت «یا ارحم الراحمین» پایان می پذیرد.
این دو قسمت در عین جدایی مرتبط به همدیگر است به بیان دیگر همان طوری که میان خدا و معصومین جدایی نمی باشد. توسل به معصومین ـ علیهم السلام ـ که «باب الله» اند از توجه به خدا جدایی نداشته و ارتباط ناگسستنی دارد.
- در بخشی از کتاب صوتی «دعای ندبه» میشنویم:
«در آن روز که ایمانِ کسی که از پیش ایمان نیاورده باشد، یا از ایمان بهرۀ نیکویی نداشته باشد، او را سود نمیبخشد. هم چنین (گواهی میدهم) که مرگ راست است. و آمدن دو فرشتۀ پرسش گر (در گور) راست است. نیز شهادت میدهم که از نو زنده شدن راست است. و برانگیخته شدن راست است و (پل) صراط راست است. و (در) کمینگاه (بودن خدا) راست است و ترازوی (سنجش اعمال) راست است و رستاخیز راست است و حسابرسی کردارها راست است و بهشت و دوزخ راست است و نوید و هشدار به آن دو راست است ای مولای من، آن که با شما به مخالفت برخاست نگونبخت و آن که شما را اطاعت کرد سعادتمند است پس بر آن چه تو را بر آن شاهد گرفتم گواه باش که من دوستدار توام و از دشمن تو بیزار حق همان است که شما را پسند آید. و باطل همان که شما از آن ناخشنود باشید. تنها آن چه شما فرمان دادهاید، آشنا (و پذیرفتۀ فطرت) است و آن چه نهی فرمودهاید ناشناخته (و ناپسند) است. پس دل من به خداوند ایمان دار.»