روایتهای نمادین دربارۀ ایزدان یا موجودات فوق انسانی در زمانها و مکانهای نامشخص.
شناخت انسان باستانی از جهان، شناختی اسطورهای است. اسطوره در واقع نسخه برداری ناخودآگاهانه و رویاگونه انسان از طبیعت است و بیشک چنین نسخه برداری و توجیهاتی از شرایط مادی و اجتماعی زندگی انسان متاثر است.
نویسنده کتاب در قلمرو انسان شناسی و تاکید بر اسطوره و آیین با ارایه زاویهای تازه در انسان شناسی، در پی شناخت زیرساختهای اندیشه مردمان ایران به مدد اسطورههاست. وی ضمن بررسی انواع تعاریفی که از فرهنگ ارائه شده، به شرح اساطیر موجود در فرهنگ و باورهای مردم ایران و جهان میپردازد.
نگارنده در این کتاب با نگاهی بر مفاهیمی چون خورشید، ماه، آسمان، زمین، آفرینش انسان، درخت و خوراک در اساطیر، به خاستگاه زمانی اسطوره، نمادها و کهن الگوهای آغازین نیز اشاره نموده است.
چیستی فرهنگ و انواع آن، آفرینش جهان و انسان در اساطیر ایران و جهان، اسطورههای خورشید و ماه در ایران و جهان، خاستگاههای اسطوره مرگ و مراسم تمنای باران و باران سازی در ایران و جهان، موضوع برخی از مقالات این کتاباند.