کتاب آلودگی رادیواکتیو نشر انتشارات فرنام

بنابراین تحقیقات ما برای مبارزه با آب‌های رادون­دار دریای خزر با نمونه­برداری، تخلیص و شناسایی و کشت انبوه باکتری­های رادون­خوار نمونه­برداری شده از آب گرم رامسر شروع شد و چهار نوع سودوموناس فلورسانس غیر پاتوژن رادون­خوار شناسایی شدند. البته غیر پاتوژن بودن آنها روی حیوانات آزمایشگاهی توسط خانم دکتر دیزجی ریاست محترم بخش کنترل کیفی انجام و اعلام می­شد. مشکلی که با آن روبرو بودیم،آن بود که سودوموناس­هازمانی که از آبهای رادون­دار «آبگرم رامسر» دور می‌شدند، رشدشان کم می­شد و به تدریج از بین می­رفتند (زیرا از تشعشعاتی که از اعماق زمین به آنها می­رسید محروم می­شدند). لذا ما متوسل به استاد دکتر عباس اولیاء شدیم. زمانی که بالن سه لیتری دارای محیط کشت و سودوموناس رادون­خوار را جناب استاد دکتر عباس اولیاء تحت تشعشات اورانیوم ضعیف شده قرار می­داند، کشت سودوموناس در ۲۴ ساعت دوغی رنگ می­شد که دلیل فعالیت قوی و تولید مثل سودوموناس­ها رادون­خوارها بود و در مقایسه با بلانک بعلت دوغی رنگ شدن در طول موج­های مختلف قابل خواندن با اسپکتروفتومتر نبود. این تحقیقات ثابت می­کرد که حیات این باکتری­ها به تشعشات اتمی ساطع شده از مرکز زمین در مقادیر قابل توجه (میلیون­ها کیلوبکلرل تشعشعات ساطع از درون زمین را جهت ادامه حیات خویش جذب و خنثی می­کنند) نیاز دارند. جناب استاد دکتر عباس اولیاء اشاره فرمودند که رادون­خواری این سودوموناس­ها را با مقدار تشعشعاتی که به محیط کشت سودوموناس می­دادند مشخص می­کردند. من از ایشان درخواست کردم در صورت امکان دز کشنده تشعشعات اورانیوم ضعیف شده را روی این سودموناس‌ها بررسی فرمایند و اینجانب را هم در جریان امر قراردهند. در یکی از بیاناتشان اشاره فرمودند دز مشخص کشنده­ای رادون­خوارها زمان می­برد.