شناخت نسل جوان و نوجوان از بزرگان و مشاهیر این مرز و بوم علاوه بر آشنایی با میراث فرهنگی و معنوی به یادگار مانده برای ما، در الگوبرداری و تعیین مسیر زندگیشان نقش مهم و قابل توجهی دارد. نشر صوتی آوانامه با همکاری انتشارات مدرسه مجموعهای غنی از شرح زندگی، آثار و میراث بزرگان و مشاهیر ایرانی و اسلامی، با عنوان مجموعه کتابهای فرزانگان را در قالب صوتی منتشر کرده است. برای معرفی این بزرگان با تکیه بر روایت داستانی و جذاب، تلاش شده تا زندگی و احوال افرادی که در زمینههای گوناگون، از شعر و ادبیات گرفته تا شاخههای مختلف علوم سرآمد و پیشتاز بودند برای آیندهسازان این مرز و بوم ترسیم شود.
امیدواریم این مجموعه که تنها شامل بخشی از زندگی این بزرگان است، شعلهی کنجکاوی و پرسش را در وجود فرزندانمان بیفروزد و شاهد بالندگی و به ثمر نشستن نسلهای آینده با استفاده از میراث گرانبهای گذشتگان باشیم.
- ناصر خسرو:
ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی، ملقب به ناصرخسرو فیلسوف، جهانگرد، حکیم و شاعر بزرگ فارسیزبان است که در سال ۳۹۴ هجری قمری در قبادیان از توابع بلخ دیده به جهان گشود. ناصر خسرو همچون پدرش به کار دیوانی و دبیری در دربار اشتغال داشت. پس از سالیان نه چندان دراز به خاطر داشتن روح پرسشگر و حقیقتطلب، کار دیوانی و زندگانی آسوده را کنار گذاشت و در پاسخ به خوابی که موجب انقلاب فکری و درونی او شده بود و به سمت قبله اشاره کرده بود، پای در راه سفر دور و دراز گذاشت.
- به قصد مکه، به شوق حقیقت:
ناصر خسرو به قصد حج شهر و دیارش را رها کرد، اما در حقیقت در پی سیراب کردن روح حقیقتخواهش بود. او در مدت هفت سال از سرزمینها و شهرهای مختلفی گذر کرد و در کار و زندگی و عقاید و رسوم آنها تحقیق کرد. آذربایجان، ارمنستان، حلب، طرابلس، شام و سوریه، فلسطین، قیروان، تونس، سودان و در نهایت مصر. در مصر ناصر خسرو به مرام و اعتقاد اسماعیلیون علاقه پیدا کرد و مدتی را در مصر ماند. در سال های اقامت در مصر، سه بار دیگر به حج رفت. در سال ۴۴۴ از طرف حاکم مصر با عنوان حجت خراسان و برای تبلیغ مرام و اعتقاد اسماعیلیون، پای در راه بازگشت نهاد و سفری هفت ساله و دو هزار و دویست فرسنگی و پر ماجرای او به پایان رسید. او در سال ۴۸۱ و در حالی که در بازگشت و به خاطر اعتقادات جدیدش مورد خشم و بیمهری اهالی قرار گرفته بود از دنیا رفت.
- آثار:
ناصر خسرو علاوه بر سفرنامهی مشهورش، اشعاری به زبانهای فارسی و عربی دارد. علاوه بر دیوان اشعار، کتابهایی با عنوان روشنایینامه، سعادتنامه، دلیل المتحیرین و... دارد. جامع الحکمتین رسالهای از اوست که درباره عقاید اسماعیلیون نوشته شده است. خوان الاخوان، زادالمسافرین، گشایش و رهایش، وجه دین. بستان العقول از دیگر آثار او هستند.