ادوارد پی. جونز (۱۹۵۰- آمریکا) از بزرگترین نویسندگان قرن بیستویکم است که با رمان «دنیای آشنا»، بارِ دیگر، صدای سیاهان را بلندتر و رساتر به گوش جهانیان رساند. رمانی که عنوان برترین و بزرگترین رمان قرن را بر پیشانی خود دارد، و آنطور که والتون مویامبا، نویسنده، منتقد و استاد دانشگاه ایندیانا مینویسد: «از نظر من، دنیای آشنا، بهترین رمان چاپشدهی آمریکا در قرن ۲۱ است.» و جاناتان یاردلی منتقد و نویسندهی واشنگتنپُست و برندهی جایزهی پولیتزر نقدنویسی، رمان «دنیای آشنا» را یک رمان «عالی و فوقالعاده» برمیشمرد که تاکنون در ادبیات داستانی آمریکا منتشر شده؛ رمانی که جایزهی حلقهی منتقدان ملی کتاب آمریکا، ۲۰۰۳، جایزهی پولیتزر ۲۰۰۴ و جایزهی ایمپک دوبلین ۲۰۰۵ را از آن خود کرد. همچنین «دنیای آشنا» فینالیست جایزهی کتاب ملی آمریکا، در سال ۲۰۰۳ نیز بوده است. از دیگر جوایز و افتخارات جونز، میتوان به جایزهی پنهمینگوی، پنمالامود، و نامزدی جایزهی پنفاکنر و کتاب ملی آمریکا اشاره کرد.
«دنیای آشنا»، داستانی دربارهی دنیای سیاهان در آمریکای قرن نوزدهم است. داستان در سال ۱۸۵۵ در مزرعهی مرد سیاهپوستی به نام هِنری تاونسند میگذرد. او یک برده به دنیا آمده، اما حالا یک ارباب است. اربابِ سیاه به آیندهیی میاندیشد با مزرعهیی پنجاه هکتاری با سیوسه بردهی سیاه. او با بردهها به همان شکلی برخورد میکند که اربابِ سفیدپوستش ویلیام رابینز با او رفتار میکرده....