قوانین و مقررات مربوط به رفاه و تأمین اجتماعی
مجموعه قوانین دیدآور، با آخرین اصلاحات - نسخه PDF

مادۀ۱- در اجرای اصل بیست و نهم (۲۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و همچنین بندهای (۲) و (۴) اصل بیست و یکم (۲۱) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و در جهت ایجاد انسجام کلان سیاست‌های رفاهی که به منظور توسعۀ عدالت اجتماعی و حمایت از همۀ افراد کشور در برابر رویدادهای اجتماعی، اقتصادی، طبیعی و پیامدهای آن، نظام تأمین اجتماعی با رعایت شرایط و مفاد این قانون و از جمله برای امور ذیل برقرار می‌گردد: الف- بازنشستگی، ازکارافتادگی و فوت. ب- بیکاری. ج- پیری. د- در راه‌ماندگی، بی‌سرپرستی و آسیب‌های اجتماعی. ه‍ - حوادث و سوانح. و- ناتوانی‌های جسمی، ذهنی و روانی. ز- بیمۀ خدمات بهداشتی، درمانی و مراقبت‌های پزشکی. ح- حمایت از مادران به خصوص در دوران بارداری و حضانت فرزند. ط- حمایت از کودکان و زنان بی‌سرپرست. ی- ایجاد بیمۀ خاص بیوگان، زنان سالخورده و خودسرپرست. ک- کاهش نابرابری و فقر. ل- امداد و نجات. تبصرۀ۱- برخورداری از تأمین اجتماعی به نحوی که در این قانون می‌آید حق همۀ افراد کشور و تأمین آن، تکلیف دولت محسوب می‌شود. تبصرۀ۲- آثار و تبعات منفی احتمالی ناشی از اقدامات دولت، از جمله مصادیق رویدادهای اقتصادی و اجتماعی می‌باشند. تبصرۀ۳- شهروندان خارجی مقیم جمهوری اسلامی ایران نیز در چارچوب موازین اسلامی، مقاوله‌نامه‌ها و قراردادهای بین‌المللی مصوب و با رعایت شرط عمل متقابل، از حمایت‌های مربوط به نظام جامع تأمین اجتماعی برخوردار خواهند بود.