در این نسخه، بشارا دومانی تاریخ نویس، آوازی از حیفا در جنگ جهانی دوم را بازنویسی می کند- آوازی که دومانی نمی تواند در هیچ آرشیوی قرار دهد حتی با اینکه او دو تکه کاغذ تقریبا مات دارد که با دست خط کودکانه اش ترانه ی آن را رویشان نوشته است. البته او می تواند این آواز نیروی دریایی را بخواند –البته تنها- به لهجه ی همسایگی دور افتاده ی شهر حیفا. این نوستالژی نیست ولی عجیب و سوال بر انگیز است. در رویارویی ذهن و تصور، یک ذهن بی ریشه به معجزه ی "تولدی معصوم" تبدیل می شود...
-از متن کتاب-