دوباره بخند ای شقایق مست
دوباره بگو از چیز هایی که هست
دوباره یادی کن از لحظه هایی که رفت
دوباره بنویس در دفترهایی که پاره پاره ست
دوباره نگاهی کن به چشم هایی که تَر است
دوباره بجوی محبّت را در روزگار پست
دوباره سرزنش کن منِ خود پرست
که دلنشین است حرف هایت هرچیزی که هست