امیر مؤمنان علی (ع)، بعد از پیامبر اسلام(ص)، شاخصترین و بارزترین نمونه کمالات انسانی و الهی هستند، بنابراین گفتار و رفتار ایشان میتواند، بهعنوان بهترین سرمشق آموزنده برای همه اعصار و امصار، در تمام زمینههای فردی، اجتماعی و سیاسی مطرح گردد. مطالعه و شناخت هرکدام از ابعاد وجودی و صفات روحی آن حضرت میتواند زمینه امید به زندگی، نشاط، پویایی، عشق و محبت در جان و روان انسان در همه زمانها و مکانها، بخصوص عصر حاضر که بشر، بیشتر از هرزمانی دیگر در سراشیب سقوط ارزشهای اخلاقی و انسانی قرار دارد، ایجاد نماید.
در نگرش حضرت علی (ع) مخالف و دشمن، انسانی خطاکار است که باید هدایت شود و مهمترین وظیفه انبیاء و اولیای الهی زمینهسازی ِهدایت انسانها و نشان دادن راه حق و حقیقت به آنان است. در نگاه آن حضرت، انسان اشرف مخلوقات است و تکریم هر انسانی، فارغ از عقیده و مذهب او، بر همه واجب است. مهمترین مؤلفهی تکریم انسان، حفظ خون اوست و خونهای بهناحق ریخته شده، اولین چیزی است که روز قیامت مورد سؤال قرار خواهد گرفت. حکومت و قدرت نیز وسیلهای برای احقاق حقوق و احیای حدود و ارزشهای الهی و درنهایت، تکامل و سعادت انسان است.