درک مراجع در درمان فردی یک چالش است، اما کار کردن با دو فرد و روابط آنها با یکدیگر ظاهراً از آن هم چالشبرانگیزتر است. برخی زوجها آنقدر نسبت به گفتههای هم حساس و واکنشیاند که این امر باعث میشود درمانگران در برابر سرعت بروز احساسات و رویدادهای تعاملی موجود در جلسه، درمانده شوند و نتوانند گامی بردارند. در واقع، برخی درمانگران از کار کردن با زوجها خودداری میکنند، چرا که رویارویی با اتفاقهای روی داده در اتاق مشاوره برای آنها امری دشوار است.
یکی از پایاترین مسائلی که زوجدرمانگران با آن مواجه هستند این است که زوجها با چرخهای از تعارضهای تکراری و حل نشده، یعنی مشاجرههای مکرر درگیر هستند. کماهمیتترین موضوع به تعارضی تکراری تبدیل میشود و زوجها احساس میکنند که قبلاً هم بارها چنین مشاجره و بگومگویی را تجربه کردهاند. اگرچه ممکن است این مشاجرهها به علت خستگی زوجها یا تسلیم شدن یکی از آنها متوقف شود، اما هیچگاه حل نمیشود. همچنین امکان دارد جلسههای مربوط به مشاجرههای بیپایان موجب خستگی درمانگران شود، به خصوص اگر آنها در تلاش برای آگاهی از موضوع اصلی مشاجره باشند.