شناخت امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) که از واجبات هر مسلمانی است از راههای گوناگونی قابل دریافت است. اما شناخت جایگاه و ابعاد شخصیتیِ مرکز دایرهی هستی از زبان و زاویهی نگاه کسی که خودش هم ردیف آن حجت قاطع الهی است، از اعتبار و ارزش برتری نسبت به سایر منابع شناخت برخودار میباشد؛ یعنی یافتن یک امام شناسیِ معتبر که ارزش معرفتیِ خود را از چارچوب بیانات امامان معصوم(علیهم السلام) برگرفته باشد انسان را دارای حیات معنوی مطلوب میگرداند. بنابراین، توجه به بیان ائمه(علیهم السلام) درباره ی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) دارای اهمیّت به سزایی است و در این میان دعاهای آن بزرگواران و آن چه که از معارف بسیار ناب و دست نخورده در این دعاها وارد شده است، در طول تاریخ شاید کمتر مورد توجّه و بررسی محققان واقع شده است. توجه به ابعاد آموزشی و پرورشیِ این دعاها زوایای ظریف و زیبایی را در اندیشهی ناب شیعی مشخص کرده و افقهای گستردهای از عقاید پویا و معنویّت متعالی را پیش روی مسلمانان و حقیقتجویان عالم میگستراند. در این میان دعاهای امام هشتم؛ سلطان دل های عاشق، حضرت رضا (علیه السلام) دارای ابعاد و جایگاه ویژهای است که نوشتار حاضر به بررسی ابعاد مختلفی از دعاهای ایشان میپردازد؛ زیرا بررسی دعاهای آن حضرت برای ما ایرانیان نیز ارزش دیگری دارد که از این نقطه نظر علاوه بر شناخت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، ابعاد دانشهای الهی خود امام رضا(علیه السلام) نیز بیشتر نمایان میشود که به حق عالم آل محمّد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) نامیده شده است. در این راستا به مسایلی چون ابعاد دعای امام معصوم، ویژگیهای وجودیِ حضرت امام عصر(ارواحنا فداه)، صفات مربوط به امامت و ولایت حضرت حجت(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و تصویری از عصر ظهور آن حضرت که در این دعاها مطرح شده است پرداخت میشود.