دومین کتاب بابک بیات اولین رمان اوست. اولین کتاب او یعنی مجموعه داستان نبودن در نشر چشمه منتشر شد و بازتاب های گوناگون داشت. رمان زیر خال سیاه حاصل چند سال کار اوست که درش یک روایت جاده گره می خورد با تکه هایی از شهر. قصه ی مردی است که در جست و جوست، جست و جوی کسی که نشانه های خانوادگی اش را برای او به جا گذاشته و حالا او می خواهد این آدم را بیابد. از منظری این رمان قصه ای عاشقانه است، مملو از رفت و برگشت های زمانی. رمان بابک بیات چندان خلاصه پذیر نیست؛ تصویری است و پر قصه و ماجرا و در نهایت مخاطب می تواند خود را حین خواندنش در فضایی ببیند در عین حرکت مملو از نقطه های ساکن. بیات قهرمان خود را به گشتن وا می دارد و عبور، به درک نشانه های هرچند کم اهمیت از گذشته که می تواند راه بلد او شوند. نثری پر کلمه و موجز بدنه ی رمان را ساخته است. نویسنده تلاش کرده حفره هایی ایجاد کندکه به ناگاه خود را نشان می دهند، حفره های روح آدمی که سعی می کند خونسرد باشد ولی جهان مقابلش ایستاده است.