داستاننویسی مدرن در ایران حدود صد سال سابقه دارد و از داستانهای کوتاه محمدعلی جمالزاده در مجموعه داستان یکی بود و یکی نبود شروع میشود. داستانهای طنز اجتماعی شاید از ابوالقاسم حالت و علی اکبر دهخدا (دخو) در ایران رایج شد و شاعران و نویسندگان از آنها الگو گرفتند.
مسائل، مشکلات و دردهای مردم را در قالب داستان کوتاه ریختن و آن را بسط و گسترش دادن بهطوری که بتوان با زبان ساده، سلیس، طنز و شوخی، مردم جامعه و نسل جوان را آگاه کرد، بسیار در فرهنگ و بینش جامعه تأثیرگذار خواهد بود. کسانی که نویسنده با نفوذی بودهاند، در میان مردم تأثیر بسیاری گذاردهاند و از ایدههای مثبت سیاسی و اجتماعی برخوردار بودهاند، کم نیستند.
مجموعه داستانهای کوتاه نوشتهی محسن مهرانوری نمونهای از این آثاری است که شاید در جامعه تأثیرگذار باشد و انتشارات امیدفردا مفتخر است که اثر این نویسنده جوان را به چاپ میرساند.
داود علیبابایی