زمانی که گالیله دوربین تکچشمی را اختراع کرد، توانست جزئیات بیشتری از اجرام آسمانی را ببیند. با ساختهشدن تلسکوپهای بزرگتر، منجمان به دنبال یافتن اجرام کمنورتر و جذابتر برآمدند. در آن زمان هنوز دانش اخترفیزیک شکل نگرفته بود و منجمان اغلب به یافتن اجرام غیر ستارهای، دنبالهدارها و ستارگان متغیر مشغول بودند.
در طول دو قرن بعد، منجمان تلسکوپهای بسیار بزرگتری ساختند و به همان اندازه اجرام کمنورتر، دورتر و متنوعتری را رصد کردند. در قرن بیستم، با پیدایش و پیشرفت اخترفیزیک و کیهانشناسی، مرزهای میان ستارهای، درون کهکشانی و میان کهکشانی هم شکسته شد.
اهمیت علم نجوم و تأثیر آن بر گسترش مرزهای دانش و توسعه و تحول تمدنها از گذشته دور بر کسی پوشیده نیست. در کشور ما گرایش نجوم، اخترفیزیک و کیهانشناسی از اولویتهای عنوانشده در علوم پایه توسط کمیسیون علوم پایه شورای پژوهشهای علمی کشور تشخیص دادهشده است. بنابراین آموزش نجوم در مدارس امری ضروری به نظر میرسد، درعینحال تحقیق و تدبیر در علوم تجربی بدون داشتن آزمایشگاههای مجهز، کاری ابتر و نپخته خواهد بود. علم نجوم هم از این قاعده مستثنی نیست و کار پژوهشی بدیع در آن نیازمند رصدخانه قابلرقابت با امکانات رصدی موجود در دنیا است.