زندگی شهری بهعلل بسیاری که جای بحث آن نیست، دچار اختلال است و در کل، مدیران و برنامهریزان شهری بین انتظارات خود و وضعیت جامعه فاصله میبینند. شهروندان در برخی از زمینههای زندگی فردی و اجتماعی دچار مشکلات جدی هستند. جلوههای برجستۀ آن را در موضوعهای زیر میتوانید ببینید: ترافیک شهری، مهارتهای زندگی، گذران اوقات فراغت، رعایت امور مربوط به سلامتی جسم و روح و.... یکی از عوامل مهم تغییر، آموزش و افزایش آگاهی است. زندگی در شهرهای جدید بهخصوص ابرشهرها در عصری که اطلاعات منشأ قدرت شناخته شده است، مستلزم داشتن حداقلی از دانش و مهارت است. این امر ملازم آموزش مداوم همگانی و بهروز شهروندان است.
«آموزش» فرایندی کلیدی برای پویایی مداوم و نیل به وضعیتی بهتر است. در پرتو آموزش، انسانها متحول میشوند، نظام اجتماعی دچار تغییر میشود و بهطور روزافزون ارتقا مییابد؛ چنانکه خداوند در قرآن میفرماید:(إِنَّ اللَّهَ لا یغَیرُ ما بِقوْمٍ حتَّی یغَیرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ (۱))(خداوند سرنوشت هیچ مردمی را تغییر نمیدهد، مگر آنکه آنان در خودشان تغییر ایجاد کنند.) با چنین آرمان و هدفی، سعی شده با تدوین برنامۀ آموزش به شهروندان، فرصت ایجاد تغییر در زندگی و بهبود آن داده شود.