معرفی، خرید و دانلود کتاب شبهات زن در نهج‌البلاغه و پاسخ به آن‌ها

هان ای مردم! پروا دارید از پروردگارتان، همان پروردگاری که شما را از وجودی یگانه آفرید، و همسرش را از همان وجود آفرید، و مردان و زنان بسیاریاز آن دو [بر روی زمین] پراکنده ساخت. و از خدایی پروا داشته باشید که به [یاد و نام] او هر چیزی از یکدیگر درخواست میکنید، و خویشان وابسته را [پاس دارید]. بی گمان خداوند همواره بر شما دیده بان است.

سوره نساء که با ندای آ گاهی بخش و خطاب به مردم آغاز شده است باید آن اوامر و نواهی که در این سوره درباره ی روابط عمومی مردم با یکدیگر است نیز متوجه به ناس یا همه ی مردم باشد.

مردم مخاطب در این جا، افراد مسؤول و متعهد و مؤمن است که در مدینه شکلو پایه می یافت تا اجتماع نمونه و پاک و آزادی باشد که با قوانین و سُنن عامو خاصیّت حیاتی و تحرّکی که دارد همه ی مردم را جلب کند و فراگیرد؛ از این رو که همه از مبدأ و منشأ پدید آمده اند، و پراکنده شده به گونه ی گروه ها و طبقات و ملت های متفرق و متخاصم درآمده اند و اصل و پیوند و یگانگی را از یاد برده اند، تا شاید به خود آیند و آ گاه شوند و تفرقه ها و خصومت ها را از میان بردارند، و همچنان که از یک مبدأ و منشأ برآمده اند به گونه ی یک واحد متقارن و پیوسته درآیند. تنبیه و فرمان به تقوا، «پرواگیری» در این آیه، از قدرت ربوبی است که به صورت نیروی نیرومند حیات در این جهان پدید آمده، چنانکه از یک اصل و منشأ حیاتی این همه مرد و زن را در صحنه ی زمین پراکنده کرده است.