در کارخانه
الوار میشوند تخته
نه برای میز و صندلی مدرسه
نیمکتِ پارک قفسه کتاب و هرچه از این دست
یا برای سرپناهی
در جنگل ساحل و هرکجای دیگر
درختان را
فقط و فقط برای تابوت میبُرند
تا نعش آرمانها بر زمین نماند جسد آرزوها و کالبد رؤیاها
که آنها از پی هر باران
جوانه میزنند برمیخیزند
بایستهتر
رشیدتر سرکشتر چنانکه هر دانه
- از متن کتاب -