۳۷ سال از یکشنبۀ تلخی که در پست بازرسی برباره در شمال بیروت، آن حادثه تلخ اتفاق افتاد، میگذرد.
در آن روز گرم تابستان شرجی لبنان، شبه نظامیان فالانژیست مسیحی-مارونی که نقش جاده صافکن و مزدور اسرائیل را برای اشغال لبنان ایفا میکردند، دست به جنایتی فراموشنشدنی زدند.
ربودن حاج احمد متوسلیان، فرماندۀ قوای محمد رسول الله (ص) که از ایران برای دفاع از مظلومان لبنان اعزام شده بودند، سیدمحسن موسوی کاردار سفارت ایران در بیروت، کاظم اخوان خبرنگار و عکاس خبرگزاری ایرنا و بسیجی رزمنده تقی رستگار، طولانیترین حادثۀ ربایش ۴ نفر را رقم زد.
از آن تاریخ تا به امروز، اخبار ضد و نقیضی منتشر شده است که هیچکدام سندیت نداشته و همه بر حدسیات و ادعاها مبتنی است.
در این مکتوب ناچیز، سعی شده است حتیالمقدور با نگاه به ادعاها، نقبی به حقیقت زده شود.
بدان امید که هر چه زودتر سرنوشت آن عزیزان مشخص شود تا مادر چشمانتظار حاج احمد متوسلیان، همسر و فرزند سیدمحسن موسوی و دیگران از نگرانی رهایی یابند.
حمید داودآبادی