بدون شناخت انسان، هیچ شناخت دیگری امکانپذیر نخواهد بود. از آن جا که آدمی محور همه شناختها است تا توان و ابزار شناخت انسان معلوم نشود، به هیچ شناخت دیگری نمیتوان دست یافت.
مهمترین امر در تعلیم و تربیت شناساندن انسان به خودش است. اگر انسان خود را شناخت دیگر بردگی، اسارت، کینهتوزی، حقارت و مشکلات گوناگون معنایی ندارد. اگر کسی خودش را بشناسد و قدر خودش را بداند دیگر تن به پستیها نمیدهد، جز قلّه کمال را طلب نمیکند و راه رسیدن به این قلّه عبارت است از: «عبودیت»، «عدالت» و «عشق»
-از متن کتاب-