ای شاه بیتِ نابِ غزل های شاعران
اوج سلوک و سیر و تمنای عارفان
در دل نشسته ای و دلم آسمان شده
از بس مَلَک، به دیدنت آمد چه شادِمان
ای بهترین خلقِ جهان، اوجِ خلقتی
چون تو نبود و زاده نشد بینِ لایقان
از عطرِ عشقِ پاکِ تو، دنیا بهشتِ من
از وصفِ رویِ ماهِ تو، درمانده ناطقان
چون تک گلی زِ باغِ بهشتی، نگار من
صد مرحبا به خالقِ این گُل، به باغبان