درباره تاریخ استعمار و اهمیت قدرت دریایی در قرون معاصر
این کتاب بهطور خالصه شرایط ایران و اروپا را از شروع قرون معاصر و عصر سیاست کشتیهای جنگی "Boat Gun Policy" مورد بررسی قرار میدهد. دلایل پیشرفتهای اروپایی را در قدرت دریایی و سپس سایر علوم و فنآوریها با استفاده از تجمیع تجربیات و تحقیقات دانشمندان و صنعتکاران مسیحی و مسلمان و پیشرفتهای بهدست آمده در بنادر مسیحی و مسلمان را تشریح میکند که در نهایت به استعمار کلاسیک در قرون معاصر منجر گردید، بهنحوی که تا قرن نوزدهم میلادی کلیه کشورهای جهان در تمام قارهها به انواع مختلف به استعمار کشورهای قدرتمند اروپایی در میآید، بهجز چند کشور ایران، عثمانی، چین، ژاپن در آسیا و اتیوپی در آفریقا که شرایط ایران و چین نیز حالت کشورهای در حال احتضار را داشت که روند مستعمره شدن یکی از احتمالات بود. با انقلاب بلشویکی روسیه و انعقاد قرارداد ۱۹۲۱ و لغو قرارداد تحمیلی وثوقالدوله با انگلیس و عضویت در جامعه ملل ایران از شرایط احتضار خارج گردید. استقلال کشورهای اطراف ایران از بعد از جنگ جهانی اول که هژمونی ""Hegemony انگلیس روسیه را از میان برد و فضای تنفسی جهت ایران بهوجود آمد و در نهایت شروع قرن بیست ویکم و شروع استعمار نوین و ارائه پیشنهادات جهت تعامل با استعمار نوین در دریاها را بیان میکند.