عباس کیارستمی: «کار هنر قضاوت کردن نیست. کار هنر به فکر واداشتن است.»
«عباس کیارستمی»، هنرمند نامآشنای ایرانی با چنین تفکری پا به عرصهی هنر و سینما گذاشت و در طول سالهای فعالیتش بازتابی از انسانیت و اخلاقیات بود. او کارگردانی حرفهای و انسانی والا بود که هنر ایرانزمین را به دنیا نشان داد. کتاب «عباس کیارستمی و درسهایی از سینما» دریچهای کوچکی به سمت زندگی و گفتوگوهای او با دانشجویانش است که بامطالعهی آن میتوان از سالها تجربهی او بهرهمند شد.
کتاب «عباس کیارستمی و درسهایی از سینما» اثر «محمود رضا ثانی» در سال 1392 منتشر شد که شامل خاطرات «محمود رضا ثانی» و «عباس کیارستمی» از سفر به اسپانیا در سال 2012 است. در فوریه این سال «کیارستمی» برای دریافت جایزهی نشان ابن عربی به مناسبت پاسداشت یکعمر دستاورد هنری عازم اروپا شد. او در این سفر کارگاه دهروزهای را برای دانشجویان و علاقهمندان به سینما و ساخت فیلم برنامهریزی میکند. حاصل تجربیان این سفر را «محمود رضا ثانی» در کتاب «عباس کیارستمی و درسهایی از سینما» جمعآوری کرده است تا در اختیار سایر علاقهمندان به این حوزه نیز قرار بگیرد. این پروژه بانام «وان دی شوتینگ» یعنی در یک روز باید فیلمبرداری را به پایان برسانیم در سیسیل برگزار شد و این سینماگر بزرگ تجربهی سالها فعالیتش را در اختیار جوانان تازهکار گذاشت.
«ژان-کلود کریر»، فیلمنامهنویس و هنرمند مشهور فرانسوی در ابتدا این کتاب در بخش «درس نه گفتن» دربارهی شخصیت والای «کیارستمی» میگوید: «هرکدام از فیلمهای او بخشی مبتکرانه وتوام با نوآوری دارد که تنها متعلق به اوست و بهمحض اینکه سعی کنیم از آن تقلید کنیم تبدیل به چیزی بسیار معمولی میشود... عباس کیارستمی نمونۀ بارز کارگردانی موفق است که توانسته با پایهای بسیار ساده، گاه نزدیک به مستند یا حتی گزارش خبری، مسیری را طی کند که از ۳۰ سال پیش تاکنون ما را همچنان شگفتزده میکند.... در هریک از فیلمهای او به نظر میرسد که چیزی را بهتازگی کشف کرده است. آنچه میباید از کیارستمی به خاطر سپرد، آنچه که میباید از او تقلید کرد، تن ندادن به تقلید کردن است...»
کتاب «عباس کیارستمی و درسهایی از سینما» شامل بخشهای زیادی است که علاوه بر بیان خاطرات سفر، تصویری از خط فکری و نوع دغدغههای «کیارستمی» را نیز نشان میدهد. کتاب با تیتر «کار هنر به فکر واداشتن است» شروع میشود و «محمود رضا ثانی» نویسندهی اثر دربارهی زندگی حرفهای و سبککاری «کیارستمی» صحبت میکند. «کیارستمی» همانند کارگاههای دیگرش فیلمهای کوتاهی که با دیگر جوانان علاقهمند ساخته را در این کارگاه نیز نمایش میدهد و دربارهی مسئولیت دوربین و سینما با دانشجویانش گفتوگو میکند. آنها برای ساختن فیلمهایشان به جادهی مورسیا به بندر کارتاخنا میروند که پر از درختهای بزرگ پرتقال و لیمو است که «کیارستمی» با دیدن زیباییهای آنجا معتقد است ذوق جوانها میتواند قصههای زیادی را در آنجا رقم بزند.
در قسمتهای دیگر کتاب دربارهی فیلمهای خود این سینماگر معروف ازجمله «طعم گیلاس» نیز صحبت میشود، درواقع این اثر علاوه بر روایت خاطرات دهروزه، بازتابی از شخصیت و فعالیتهای هنری «عباس کیارستمی» است. از تیترهای دیگر این کتاب میتوان به «ما از واقعیت چیز دیگری درمیآوریم که واقعیت شخصی ماست»، «هدفهایمان را باید از طریق تصاویری که میدهیم بیان کنیم»، «کارگردانی در مقام بازی بازیگر مقابل»، «تصوير خودش را از ادبیات جدا میکند»، «به شخصیتهایمان نباید چیزی را تحمیل کنیم» و «فهرست کارگاههای فیلمسازی کیارستمی در خارج از کشور» اشاره کرد. کتاب «عباس کیارستمی و درسهایی از سینما» را «انتشارات معین» منتشر کرده است و نسخهی الکترونیک آن در همین صفحه برای خرید و دانلود موجود است. از کتابهای دیگری که دربارهی «عباس کیارستمی» است میتوان به «کیارستمی؛ پشت و روی واقعیت» اثر «یوسف اسحاق پور»، «سینمای عباس کیارستمی» اثر «روبرت صافاریان» و «عباس کیارستمی» اثر «عباس بهارلو (غلام حیدری)» اشاره کرد که کتاب الکترونیکی آنها در سایت و اپلیکیشن فیدیبو برای خرید و دانلود موجود است.
در بخشی از کتاب عباس کیارستمی و درسهایی از سینما میخوانیم
بعضی از دانشجویان ذهنیت مستند داشتند و مانده بودند که چه کنند. آیا باید در ذهنشان یک داستان میساختند و فردا که قرار بود برویم لوکیشنها را ببینیم آن را به لوکیشن تحمیل کنند یا کار دیگری باید میکردند. کیارستمی بهخوبی این کار را بلد است و در حقیقت تخصص او در همین کار است و آن را بهوضوح در بسیاری از کارهای او میتوان مشاهده کرد. با دیدن کارهای کیارستمی غالباً این سؤال به ذهن میآید که ما داریم فیلمی مستند میبینیم یا داستانی؟ ازنظر کیارستمی مستند بودن بهتنهایی کافی نیست و فیلم به یکچیز دیگر احتیاج دارد تا تکراری نباشد. روز قبل که برای دیدن لوکیشنها با کیارستمی بهجاهای مختلف رفته بودیم در بازگشت که عصر هنگام بود به یک اسکلهی ماهیگیری رسیدیم. چند سیاه یوست خوشچهره داشتند تورهایی را که شب قبل به دریا انداخته بودند تعمیر میکردند. یکی از آنها چهرهای بسیار زیبا و چشمانی درخشان و بازوانی قوی داشت. نشسته بود و داشت مرتب سوزن میزد و تور را مرمت میکرد. من رفتم جلو و از او فیلم گرفتم و گپ کوتاهی با او زدم. کیارستمی نزدیک من آمد. جوان سیاه یوست میگفت نامش عبدالله است و ده سال است که اینجاست. تنها زندگی میکند. یک نامزد اسپانیایی دارد اما امکان ازدواج ندارد و به همین هم راضی است و این رضایت را میتوانستی در چشمانش ببینی.
کیارستمی مجذوب شده بود. گفت: میتوانیم فردا من و تو ساعت سه صبح با اینها همراه شویم و تور انداختن و آواز خواندن آنها را ببینیم. نمیدانم چه میشود ولی برایم جذاب است. اينکه فردا صبح میآیند تور را میکشند بالا بازهم جذاب است. ماهیها را میریزند بیرون و ماهیها همینطور تکان میخورند. خوب است. کیارستمی که هميشه چراغ دستگاه ذهنیاش روشن است بهیکباره فکری به ذهنش رسید و به من گفت: اگر یک بچه پنجماهه که خواب است و خیس، وسط این ماهیها پیدا شود چه اتفاقی میافتد؟ برقی در چشمان من نشست و احساس کردم وارد مسیری شدم که میتوانست همهچیز را از مستند بودن محض خارج کند و به سمت سینمای متفاوت ببرد.
«محمود رضا ثانی»، تهیهکننده و بازیگر سینما در سال 1352 در آبادان متولد شد. او در جوانی رشتهی مهندسی شیمی را دنبال کرد ولی علایقش او را به سمت سینما و فیلمسازی کشاند. او هنرمندی پرکار و موفق است که ساخت بيش از 15 فيلم كوتاه و چند مستند را در کارنامهی کاریاش دارد، «سیامو در افغانستان»، «رویای شیرین کانیا در آمریکا»، «از قبیله بنی اسد در عراق» و «خواب شیرین قرطبه در اسپانیا» نام برخی از آثار سینمایی اوست. «محمود رضا ثانی» نشان بینالمللی چزاره زاوالینی از آمریکای جنوبی را دریافت کرد و بهعنوان بهترین کارگردان در فستیوال کانزاس سیتی آمریکا در سال 2004 انتخاب شد. او همچنین فستیوال «ایباف» در اسپانیا را نیز بنا نهاد و تا امروز کارگاههای زیادی را برگزار کرده است.
«محمود رضا ثانی» علاوه بر فعالیتش در سینما بهعنوان نویسنده نیز شناختهشده است. کتاب «لذت فیلمسازی برای همه» اثر دیگری از اوست که به زبانهای انگلیسی و اسپانیایی ترجمهشدهاند.
«عباس کیارستمی»، کارگردان و مستندساز ایرانی تیر سال 1319 در تهران متولد شد و با نقاشی پا به عرصهی هنر گذاشت. او در دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران تحصیلاتش را گذراند و درزمینهی ساخت و تهیه پوسترهای بازرگانی و تیتراژ فیلم شروع به فعالیت کرد. «کیارستمی» با ساخت دو فیلم «زنگ تفریح» و «مسافر» در ابتدای دههی پنجاه بهعنوان کارگردان شناخته شد. او تمام زندگیاش را وقف سینما، شعر، عکاسی، موسیقی و نقاشی کرد و چهل فیلم و مستند ساخت.
از مهمترین آثار او میتوان به «کلوزآپ ۱۹۹۰»، «طعم گیلاس ۱۹۹۷»، «و باد ما را خواهد برد ۱۹۹۹»، «کپی برابر اصل ۲۰۱۰» و «مثل یک عاشق ۲۰۱۲» اشاره کرد. «کیارستمی» هنرمند ماندگار سینمای ایران و جهان است او موفق به دریافت جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن برای فیلم «طعم گیلاس» شد و در چهار دورهی این جشنواره بهعنوان داور حضور داشت. همچنین «عباس کیارستمی» بهعنوان پرافتخارترین هنرمند ایران دو بار جایزهی ویژهی هیئتداوران را از جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.
فرمت محتوا | epub |
حجم | 2.۶۳ مگابایت |
تعداد صفحات | 144 صفحه |
زمان تقریبی مطالعه | ۰۴:۴۸:۰۰ |
نویسنده | محمودرضا ثانی |
ناشر | انتشارات معین |
زبان | فارسی |
تاریخ انتشار | ۱۳۹۵/۰۲/۲۷ |
قیمت ارزی | 2 دلار |
قیمت چاپی | 8,000 تومان |
مطالعه و دانلود فایل | فقط در فیدیبو |
شاید در رویا هم تصور نمیکردم که بتونم در قالب یک کتاب محتوای یک کارگاه فیلم سازی از استاد کیارستمی رو تجربه کنم و از نزدیک ببینم و بخونم که ایشون درباره فیلم و فیلم سازی چه ها گفته و چه درس ها به کارآموزان گوشزد کرده. آقای ثانی این کار رو به خوبی انجام داده و کتابی کامل گرد آورده . ممنونم از آقای ثانی بابت این حجم از خوشی که از کیارستمی به ما هدیه داد و خاطرات و جملات او را در قالب کلمات در کتابی برای همیشه ماندگار کرد .
به جرات می توانم بگم که در نود درصد افرادی که واقعا عاشق سینما هستند و دنبال فیلمسازی بعد خواندن این کتاب مسیرشون مشخص میشه و فیلم اولشون رو میسازند
در همین زمان که شروع به تماشا و تجربه آثار کیارستمی کردهام، دیدن و مطالعه این کتاب خالی از لطف نیست!
عباس کیارستمی جدا از هنرش به طور کلی آدم خاصی بود،این کتاب هم برای کسانی که سینما رو دوست دارند،مفید است.
کتابی که به آدم راه و رسم فیلمسازی و سهولت این امر برای شروع رو به شیواترین زبان بیان میکنه
یکی از بهترین کتاب هایی که توی این زمینه خوندم،انگار توی کلاسش نشستی و داری یاد میگیری
خیلی کتاب خوبیه، چون بصورت عملی هستش واقعا درسهای خوبی ازش گرفتم.
خیلی عالی بود...لذت بردم.چقدر برای ما حیف که دیگه نیستن..
روحش شاد،رایگان کنید
نکاتی که در مورد فیلمسازی مطرح می کنه واقعا عالیه