برای تعریف رابطهی دین و هنر توجه به آفرینندگان آنها بهترین معرف آنهاست. آفرینندهی دین خداوند حکیم است و آفرینندهی هنر قدرت خلاقهی انسان. پس طبیعی است که بگوییم انسان با هنرش تحت ارادهی حکیمانهی خداوند در راستای دین عمل میکند، یعنی فعل مخلوق که هنر است، در راستای فعل خالق که دین است، قرار میگیرد. دین و هنر با وجود تفاوتهای معنایی در یک چیز مشترکند، و آن این که هر دو ریشه در فطرت پاک انسان دارند، فطرتی که کمال طلب است در همه چیز، هم در حقیقتجویی هم در پسندِزیبایی ...