ایستاده بر قلهی ادبیات
«فئودور میخایلوویچ داستایوسکی» نویسندهی بلندآوازهی روس است که پاییز ۱۸۲۱ در مسکو متولد شده و زمستان ۱۸۸۱ در سنت پترزبورگ چشم بر جهان فرو بسته است. حاصل عمر شصتسالهی او، چندین رمان سترگ، داستانهای کوتاه، مقالات و جستارهایی است که باعث شده عموم منتقدان ادبی و نویسندگان پس از او، داستایوسکی را بزرگترین نویسندهی تاریخ ادبیات قلمداد کنند. آثار داستایوسکی همچون حیات خود او، در فضای روسیهی قرن نوزدهم میگذرند و به کاوش شرایط انسانی میپردازند؛ انسانهایی مسئلهدار که با چالشهای سیاسی، اجتماعی یا معنوی دستبهگریبان میشوند و فلسفه و مذهب نیز در این میان نقشی پررنگ دارند. قصههای پریان و متون اسطورهای، نخستین نقطههای اتصال فئودور نوجوان با ادبیات بودند. مرحلهی بعدی، ترجمهی آثار مهمی از ادبیات جهان به روسی بود. زندگی داستایوسکی پر است از نشیبهای جانفرسا که دستاوردهای او را حتی برجستهتر میکند. مرگ مادر در پانزدهسالگی و مرگ پدر دو سال پس از آن، دستگیری و دریافت حکم اعدام در آغاز راه نویسندگی و رهایی از مرگ در واپسین لحظات، تحمل چهار سال حبس در سیبری و سپس شش سال خدمت اجباری نظامی در تبعید، غرق شدن در قمار و بهتبع آن تجربهی فقر با پوست و استخوان و بیماری و مرگ فرزند، بخشی از مصائب زیستهی داستایوسکی هستند که شاید هر یک برای ازپادرآوردن یک انسان کافی باشند. اما هنرمند، رنجهای زندگی را بهجان میخرد و هرکدام را به اثری جاودانه بدل میکند. و داستایوسکی یک نمونهی مثالزدنی است.
«خواهان سوختن در آتش خویشتن باش. بی خاکستر شدن، کِی توانی نو شد؟»
به باور «ایوان کلیما» نویسندهی بزرگ اهل چک، «برای یک نویسنده، هر تجربهای، حتی هولناکترین تجربهها، مفید است؛ به شرطی که بتواند از آنها جان به در ببرد.» و به عقیدهی «آلبر کامو» «هنر، گریزگاهی برای رنجهای روحی نیست؛ برعکس، یکی از نشانههای این رنج است و آن را در سراسر اندیشهی آدمی بازتاب میدهد.» داستایوسکی تمام تجربههای هولناک زندگیاش را در آثارش انعکاس داده است و تحلیلهای دقیق روانشناختی و توصیفهای کمنظیر احساسات انسانی همواره عصای دست او بودهاند. «جنایات و مکافات»، «برادران کارامازوف»، «ابله»، «یادداشتهای زیرزمین»، «شبهای روشن»، «قمارباز»، «شیاطین»، «همزاد»، «خاطرات خانهی مُردگان»، «رؤیای آدم مضحک»، «مردمان فرودست»، «نازنین» و «همیشهشوهر» از برجستهترین آثار داستایوسکی هستند. نویسندهی بزرگ روس که خود بهنوعی از هنرمندانی چون «نیکلای گوگول»، «الکساندر پوشکین» و «ادگار آلن پو» تأثیر پذیرفته بود، بر هنر و اندیشهی بسیاری از متفکران همعصر و خردورزان پس از خود اثرگذار بود. «لئو تولستوی»، «فرانتس کافکا»، «فریدریش نیچه»، «آلبر کامو»، «آنتوان چخوف»، «میخائیل بولگاکوف»، «چارلز بوکوفسکی»، «ارنست همینگوی» و «جورج اورول» تنها بخشی از این نامهای آشنا را تشکیل میدهند.
«ایمان بیاوریم به ویرانههای باغ تخیل، به داسهای واژگونشدهی بیکار، و دانههای زندانی.»
«خاطرات خانهی مُردگان» یکی از آثار متقدم فئودور داستایوسکی است؛ رمانی که سال ۱۸۶۲ منتشر شد. نویسنده در این کتاب به شرح سرگذشت خود در دوران زندان و تبعید میپردازد. با این حال، خاطرات خانهی مردگان را نمیتوان صرفاً زندگینامهی داستایوسکی از آن دوره دانست، بلکه ترکیبی است از توصیفها، ماجراها و بحثهای فلسفی که حول محور تجربهی خود نویسنده بسط یافتهاند. راوی داستان مردی است به نام «الکساندر پتروویچ گوریانچیکف» که به دلیل قتل همسرش به سیبری تبعید و به تحمل ده سال زندان و کار اجباری محکوم شده است. او که به طبقهی اشراف تعلق داشته، در زندانی مملو از رعایا، رنجی دوچندان میبرد. اما گذر زمان، شناخت و درک الکساندر پتروویچ را دگرگون میکند و این تحول، بازتابی است از تغییر تدریجی بینش داستایوسکی در سالهای سخت سیبری. نویسنده بعدتر در خاطرات خود اذعان کرده که دوران حبس بهآرامی او را از پیشداوریها دور کرده، درک تازهای از انسانیت به او داده و به شناخت او از خصوصیات اخلاقی اطرافیان رنگی تازه بخشیده است. با این تفاصیل، خاطرات خانهی مردگان در کنار ارائهی تصویری از رنج کار بیاجر، با نزدیک شدن به درونیات دیگر زندانیها، طرحی از زندگی اقشار مختلف و اندیشههای گوناگون در مواجهه با دشواریها به مخاطبانش مینمایاند.
آثار داستایوسکی در آوانامه
کتاب صوتی «خاطرات خانهی مُردگان» جدیدترین رمان از میان آثار ارزشمند «فئودور داستایوسکی» است که طی همکاری نشر صوتی آوانامه و «انتشارات مجید» تهیه و تولید شده است. ترجمهی اثر برعهدهی «پرویز شهدی» بوده و همچون دیگر آثار این نویسندهی شهیر، «آرمان سلطانزاده» آن را اجرا کرده است. آوانامه پیش از این نسخهی صوتی «قمارباز» و «ابله» را با ترجمهی «سروش حبیبی»، «همیشهشوهر» را با ترجمهی «علیاصغر خبرهزاده»، «جنایت و مکافات» را با ترجمهی «اصغر رستگار»، «برادران کارامازوف»، «یادداشتهای زیرزمین و شبهای روشن» و نیز «مردمان فرودست» را با ترجمهی «پرویز شهدی» منتشر کرده است. در اجرای مردمان فرودست، «شیما درخشش» و «مهدی صفری» نیز آرمان سلطانزاده را همراهی کردهاند. همچنین «مفتش اعظم» داستایوسکی یکی از گفتارهایی است که در کتاب «چند گفتار دربارهی توتالیتاریسم» با صدای «تایماز رضوانی» صوتی شده است.
فرمت محتوا | mp۳ |
حجم | 796.۹۳ کیلوبایت |
مدت زمان | ۱۴:۰۹:۲۷ |
نویسنده | فئودور داستایوفسکی |
مترجم | پرویز شهدی |
راوی | آرمان سلطان زاده |
ناشر | آوانامه |
زبان | فارسی |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۳/۰۱/۲۹ |
قیمت ارزی | 5 دلار |
مطالعه و دانلود فایل | فقط در فیدیبو |
مبنای نظرم ترجمه محمد جعفر محجوب از نشر علمی فرهنگی هست✅ من تا اینجا از داستایوسکی قمارباز،شب های روشن، ابله و خاطرات خانه مردگان رو خوندم این کتاب به خوشخوانی قمارباز اما بسیار عمیق و پر مفهوم تر از شب های روشن این کتاب بر اساس تبعید داستایوسکی به سیبری یکی دو روزه تمامش کردم جاهایی محتوای خشن داشت اگه روحیه لطیفی دارید گاهی باید یه سری جاها رو ورق بزنید یا بزنید جلو که البته چیزی هم از کتاب از دست نمیدید در نهایت من زیاد خوب بلد نیستم واسه کتابا نظر بدم خودتون بخونید و لذت ببرید از کتاب💫✨
صدای آرمان سلطان زاده به تنهایی کفایته تا شنیدن داستان های بلند روسی لذت بخش بشه. البته از ترجمه بی نظیر پرویز شهدی هم نباید گذشت.
لطفا درباره ترجمه اثر نظر بدید. خوب ترجمه شده و خوشخوان هست؟