معرفی، خرید و دانلود کتاب آته

موضوع آته‌ئیسم یا خداناباوری ازجمله مسائلی است که از دیرباز هم‌راستا با ادیان خداباور و در ادوار گوناگون زندگی بشر و بیشتر در حوزه‌های فلسفی و کلامی به چشم می‌خورد؛ اما در اوایل قرن بیست‌ویکم جامعه دینی مسیحی شاهد ظهور مسائل جدیدی درباره دین بود که راه خود را به میان عموم مردم باز کرد تا جایی که گونه‌ای فعال از خداناباوری به نام «خداناباوری جدید» و متفاوت با خداناباوری فلسفی میانه قرن بیستم، ظهور یافت.

این جریان در واکنش به حملات تروریستی برخی افراطیون مذهبی با انتشار پرفروش‌ترین آثارش در دهه اول قرن بیست‌ویک توأم با تولید مستندهای گوناگون همانند «داستان خدا با مورگان فریمن» و گسترش آن‌ها در اقصا نقاط جهان به یکی از پدیده‌های مهم فرهنگی عصر حاضر تبدیل ‌شد.

از این نحله با عنوان «خداناباوری تبشیری» یاد می‌شود، چراکه پیروان آن همانند مبلّغ دینی، مبانی فکری خود را با شور و حرارت فراوان تبلیغ کرده‌ و حتی برای حمایت مالی این مبانی، مؤسسه‌های خیریه و پویش‌های متعدد در سراسر جهان تأسیس نموده‌اند تا برای ادامه فعالیت‌های خود، اعانه جمع کنند. ایشان، پیش از آنکه با رویکرد فلسفی و برهانی، درباره عدم وجود‌ خدا بحث کنند، ضمن عامه‌پسند کردن یافته‌های علمی، با زیر ذره‌بین بردن رفتار عده‌ای از مؤمنان به ادیان، عملکرد برخی روحانیان و دستگاه‌های رسمی متولی دین در جامعه مسیحی، دین را به‌نقد می‌کشند.

از معروف‌ترین شخصیت‌های خداناباوری نوین، «ریچارد داوکینز»، «دنیل دنت»، «سم هریس» و «ویکتور استنجر» هستند که به چهار سوارکار مشهور شده‌اند. ریچارد داوکینز یکی از مهم‌ترین این افراد است که در بسط و گسترش نوآته‌ئیسم، بر پایه دانش زیست‌شناسی تلاش بسیاری کرده است. او ریشه اصلی دیدگاه‌های این نحله را دستاوردهای علوم تجربی می‌داند و زیربنای آن را فرضیه تکامل داروینی معرفی می‌نماید، به همین دلیل وی و هم‌اندیشانش به داروینیست نیز ملقب هستند.

رابطه داروینیسم و خداناباوری ازنظر ایشان، با تأکید بر انتخاب طبیعی و زمان، چنین استدلال می‌شود: یکم) تنوع و تغییرات موجودات و انواع آن‌ها اعم از موجودات فاقد شعور و شعورمند، تبیین پذیر است؛ دوم) نظریه تکامل، تبیین مناسب و کفایت آوری برای این تنوع و تغییرات است؛ سوم) تبیین علتِ موجودات و تنوع آن‌ها، به موجودی پیچیده، برتر و قدرتمند به نام خدا نیاز ندارد. به نظر ایشان، عواملی چون زمان و انتخاب طبیعی به کمک مراحل متوالی، امکان تبیین نحوه پدید آمدن موجودات پیچیده از موجودات ساده را کاملاً معقول و منطقی می‌نماید که طی مراحل تدریجی تکامل، شکل گرفته و آن‌قدر توانمند است که باعث پیدایش هوش می‌شود.