فونتامارا رمانی از نویسندهی ایتالیایی اینیاتسیو سیلونه است که در زمان پناهندگیاش از پلیس فاشیست در داووس سوئیس در سال ۱۹۳۳ نوشته شده است.
این رمان که اولین رمان سیلونه است و مشهورترین اثر وی محسوب میشود، با استقبال جهانی روبرو شد و بیش از یک میلیونونیم نسخه به بیستوهفت زبان فروخت.
فونتامارا یک روستای کوچک و خیالی در مارسیکا در منطقه آبروزو است. مردم فونتامارا فقیر هستند و روستا آنقدر دور است که شهروندان از وقایع عمده اجتماعی مانند ظهور فاشیسم بیاطلاع هستند. یک شکاف عظیم بین دهقانان که اهالی فونتامارا هستند و کسانی که در شهر زندگی میکنند وجود دارد. آنها برای زنده ماندن روی زمین کار میکنند، به عنوان ابزاری برای پیشرفت اقتصادی به مهاجرت روی میآورد و از وقایع خارج از شهر خود بی اطلاع هستند. آنها از بقیه ایتالیا جدا شدهاند و از مدرنیته و فناوری جدید هیچ ندارند و مدام مورد سواستفاده قرار میگیرند.
سیلونه در کتاب فونتامارا رنجهای دهقانانی را توصیف میکند که هنوز تحت فئودالیسم زندگی میکنند و تحت رژیم جدید فاشیستی موسولینی بار سختی بیشتری میکشند. داستان آن با شوخ طبعی و تعلیق بیان شده است و به مضامینی چون سیاست و دین، انقلاب و عرفان میپردازد. تلاشهای مردم برای رهایی از چنگال این حکومت فاشیستی بسیار زیبا و خواندنی به تصویر کشیده شده است.