کتاب اندوهیادها

این کتاب، حاوی دو بخش است. بخش «اندوهیاد»های نو و بخش «اندوهیاد»های کهن. «اندوهیاد»های نو شامل شعرهای نیمایی و اشعار سپید و «اندوهیاد»های کهن شامل قصیده‌ها و قطعه‌ها و مثنوی‌ها، که سرانجام صلاح چنان دیده شد که از گروه اول، از شعرهای نیمایی همچون «مرثیه رباب» و «مرثیه جلال» و مراثی «بهرام صادقی» و «محمد علی صفریان» (با نام‌های «گنبد هشتم» و «سَفَر صَفَر») به‌دلیل چاپ‌های متعدّد در این‌جا و آن‌جا و نیز در کتاب‌های «فصل‌های زمستانی» «گریزهای ناگزیر» «از بامداد نقره و خاکستر» و «سبدها» صرف‌نظر و تنها به چاپ شعرهای سپید ـ که بیشتر با حال و هوایی همسان هستند ـ اکتفا شود. و از گروه دوم هم، از میان قطعات سنّتی (همچون مراثی استادان: «جلال‌الدین همایی» و «عبدالحسین زرین‌کوب») تنها چهار مثنوی که هر کدام از نظر شکل ظاهری و شیوه بیان و چگونگی فضا از مثنوی‌های متداول، متمایزند، باقی بماند و بقیه حذف گردد: سه مثنوی در بحر متقارب، که در «اندوهیاد» سه استاد مهرْ بنیادِ «مکتب ادب» سه پروردگار و آموزگار بزرگ شهر ماست. و مثنوی آخرین در بحر خفیف، «اندوهیاد» حریفا حریف: «مهدی اخوان ثالث»، که تنها بیان خاطره سفر اصفهان و یک ماه افتخار مصاحبت با اوست.