درباره تجزیه و تحلیل کودک آزاری از منظر سیاست جنایی در حقوق ایران
کودکآزاری در ایران مبحثی نسبتاً جدید و تازه است، اما در کشورهای اروپایی و آمریکایی قدمت بیشتری دارد. این معضل اجتماعی موردتوجه قانونگذاران، روانشناسان و جامعهشناسان و علمای تعلیم و تربیت بوده و هریک از صاحبنظران علوم مختلف از زاویهایی آن را مورد توجه قرار دادهاند جرم کودک آزاری از جمله جرایمی است که مرتبط با مسئله فرهنگی و اجتماعی است و جزو بزهکاری سیاه تلقی میشود زیرا جرم کودکآزاری ازجمله جرایمی است که مرتبط با مسئله فرهنگی و اجتماعی جامعه است چراکه این کودکان همان نسل آیندهای هستند که جامعه و خانوادههای بعدی را تشکیل میدهند و درصورت رواج پدیده کودکآزاری و عدم اهمیت به آن آیندهی درخشانی درانتظار جامعه و کشورمان نخواهد بود، این مسئله یکی از مهمترین مشکلات جامعه است که زمینهساز ارتکاب جرایم جدیدتری خواهد بود در این پژوهش تلاش گردیده به بررسی کاستیها و ضعفهای سیاست جنایی ایران در مرحله اجرا و حمایت از کودکان در ساختارهای اجتماعی و تعیین میزان موفقیت سیاست جنایی پیشگیرانه در زمینه پدیده کودکآزاری بپردازیم.
در کشور ما متاسفانه در برخورد با پدیده کودک ازاری انقدر بی توجهی وبی تفاوتی در تمامی ارکان جامعه صورت پذیرفته که در طول این سال ها نرخ بزه دیدگی اطفال نه تنها کاهشی پیدا نکرده بلکه رو به فزونی و افزایش است و موید این موضوع تیتر مطبوعات روزانه کشور است که فحوای آن حکایت از ارتکاب جرایم متعدد جسمی وجنسی بر علیه اطفال است و ما عادت کردهایم در لحظه از شنیدن این اخبار متاثر شویم و از واکاوی و بررسی پدیده کودک آزاری در زمینه های مختلف موجود غفلت مینماییم تا بازهم شاهد وقوع چنین جرایمی باشیم.