تیلور، که او را پدر مدیریت علمی نامیدهاند، مطالعات خود را در زمینه حرکت سنجی و زمان سنجی به مثابه رهی برای تعریف و بهینهسازی واحدهای مستقل نیروی کار تخصصی آغاز کرد و چهار اصل زیر را به عنوان اصول مدیریت علمی پیشنهاد کرد:
۱. علمی کردن فعالیتهای هر شغل شامل تدوین قوانین حرکت و استاندارد کردن کارها
۲. انتخاب دقیق کارکنان داراری تواناییهای مناسب
۳. آموزش دقیق کارکنان
۴. حمایت از کارکنان از طریق سیستم کار بین مدیران و کارکنان
فرانک و لیلیان گیلبرت به عنوان پیشگامان مطالعه حرکت سنجی به منظور کاهش حرکات جسمانی تا حد حرکتهای ضروری و اساسی در کار مطرح هستند.