درباره برگزیده ای از تاثیر قرآن در دیوان عطار نیشابوری
اِنّا اعطیناک الکوثَر:
چون نمی آید بسرزان بحرهیچ
پس چرا صد چشمه ی کوثر رسید
قطره چون دریاست دریاهم
پس چرا این کامل آن ابتر رسید
(دیوان:۳۰۸)
ابیات فوق اشاره به آیات یک تا ۳ سوره ی مبارکه ی کوثر(۱۰۸) دارد: «بسم الله الرّحمان الرّحیم اِنّا اَعطَیناکَ الکَوثَرَ. فَصَلِ لِرَبِّکَ وَانحَر. اِنَّ شانِئَکَ هُوَ الابتَرُ.»: «بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان. ما ترا (بخشیدیم نیکویی فراوان و) حوض کوثر (تشنگان امّت را از آن خیر فراوان). نماز کن خدای خواند خویش را و قربان کن. او که ترا زشت می دارد او دنب بریدست و بدنام.»