کتاب آینه جادویی خیال
به ضمیمۀ سیزده افسانۀ جادویی، پژوهشی در قصه‌های پریان جهان

قصه‌های عامیانه از نظر کمیت متفاوتند و از یک قصۀ ‌چند سطری تا قصه‌هایی حجیم و چند صدهزار کلمه‌ای را شامل می‌شوند، مثلاً در میان قصه‌های عامیانۀ ایرانی، «خاله سوسکه» و «کک به تنور» از یکی دو صفحه تجاوز نمی‌کنند، و در مقابل قصه‌هایی چون «امیرارسلان نامدار» و «رموز حمزه» از حجمی بسیار زیاد برخوردارند. اما این قصه‌ها، چه کوتاه باشند و چه بلند، اغراق یکی از خصوصیات آن‌هاست. حسین کرد، یک‌تنه با هفتصدهزار سوار می‌جنگد و با شمشیر صد منی، پهلوانان را چون خیار تر به دو نیم می‌کند. یا امیرحمزۀ هشت نه ساله، هنگامی‌که سوار اسب می‌شود، پشت اسب از فرط نیروی او می‌شکند. شجاعت، زیبایی و نجابت، از خصوصیات همیشگی قهرمانان داستان‌های عامیانه است. قهرمان این داستان‌ها اغلب شاهزاده‌ای جوان است، اما گاهی نیز از مردمان عامی و طبقات فرودست انتخاب می‌شود. اما به‌طورکلی در داستان‌های عامیانه ـ خاصه داستان‌هایی که جنبۀ قهرمانی ـ حماسی دارد ـ شخص اول داستان، حتماً باید از مردم نژاده و بزرگ‌زاده باشد. در قصه‌های عامیانه ـ متعلق به هر سرزمینی که باشند ـ جدالی ابدی بین نیکی و بدی جریان دارد. قهرمانان قصه‌های عامیانه، برخلاف شخصیت‌های رمان‌های تحلیلی و روان‌شناسانۀ امروز که آونگ‌وار بین جهان روشنایی و جهان تاریکی، بین خدا و شیطان در نوسانند، شخصیت‌‌هایی هستند تک‌بعدی که یا به قلمرو خیر تعلق دارند یا شر. در همۀ قصه‌ها خوبی به پیروزی می‌رسد.