معرفی، خرید و دانلود کتاب زنان مهتابی، مرد آفتابی و دو مرغ آخر عشق

شاهزاده: مرا رها کن این‌گونه که چون سایه در تعقیب منی، همگان به من می‌خندند. زن: نه آقا... همگان به من می‌خندند! اما بگذارید بخندند... که این مردم اندوهگین و دل مُرده را شاید، زهرخندی از تماشای عطش عاشقی، کمی به وجد آورد...مرا باکی نیست.