کتاب هنر درمان نشر قطره

درباره کتاب هنر درمان اثر اروین یالوم

کتاب هنر درمان نوشته‌ی اروین یالوم برای نخستین بار در سال 2001 منتشر شد. یالوم عنوان فرعی این کتاب را «نامه‌ای سرگشاده به نسل جدید روان درمان‌گران و بیمارانشان» انتخاب کرده است و در آن خلاصه‌ای از تجربه‌ی بالینی‌اش در زمینه‌ی روان‌درمانی اگزیستانسیال و گروه درمانی را شرح می‌دهد. او در این‌کتاب از قصه و افسانه سخن نمی‌گوید بلکه درس زندگی، درمانگری و ارتباط می‌دهد. دکتر سپیده حبیب درباره‌ی کتاب هنر درمان می‌گوید:« کتاب، حاصل دانش عمیق، سال‌ها کار بالینی، استعداد، ذکاوت و طنازی نویسنده‌ی آن است. عشق وسواس‌گونه‌ی یالوم به روان‌درمانی موجب شده رویکرد‌های درمانی متنوعی را تجربه کند؛ از مکاتب مختلف روانشناسی بدون تعصب استفاده کند.»

اروین یالوم در کتاب هنر درمان هشتاد و پنج سرفصل اصلی و مربوط به روان‌درمانی را به طور کامل توضیح می‌دهد و در میان توضیحاتش به خوانندگان، یا دانشجویان، آموزش می‌دهد که هنگام مواجهه با این مشکلات چگونه عمل کنند؛ البته شایان ذکر است که در ترجمه‌ی فارسی این کتاب دو فصل به دلایلی حذف شده‌اند.

اروین یالوم در مقدمه‌ی کتاب هنر درمان ترس‌ها و نگرانی‌های روزمره‌اش را برای خوانندگان توضیح می‌دهد:« نگرانم که نسل آتی روان‌درمان‌گران، کجا آموزش‌ خواهند دید. این آموزش در دوره‌ی آموزش روانپزشکی جای نخواهد داشت. روانپزشکی در شُرُف جدایی از روان‌درمانی است. من نگران روان‌درمانی هستم: نگران‌ این‌که بر اثر فشارهای اقتصادی چه شکلی پیدا می‌کند و با برنامه‌های آموزشی مختصر شده چقدر از خاصیت می‌افتد.»

کتاب هنر درمان به طور کلی در پنج بخش تقسیم شده است. یالوم در بخش اول به ماهیت رابطه‌ی بیمار و درمان‌گر می‌پردازد و بیش‌ترین تاکید را بر استفاده‌ی درمان‌گر از خود و خود افشاگری درمان‌گر می‌گذارد.

یالوم در بخش دوم به محتوا می‌پردازد، راه‌کارها و شیوه‌هایی را برای کاوش در دلواپسی‌ها غایی مرگ، معنی زندگی و آزادی پیشنهاد می‌کند.

بخش سوم کتاب هنر درمان به موضوعات مختلفی می‌پردازد و نگاه جامعی به مشکلات روزانه‌ی درمان‌گران دارد.یالوم در این فصل درباره‌ی موضوعاتی می‌پردازد که به در هدایت روزا‌نه‌ی درمان کمک می‌کند.

دکتر اروین یالوم در چهارمین بخش کتاب طرز استفاده رویا در فرآیند درمان را به خوانندگان توضیح می‌دهد؛ یالوم می‌گوید:«نخستین رویا اغلب انتظارات یا ترس‌های بیمار را از درمانی که قرار است آغاز شود، می‌نمایاند.»

اروین یالوم در آخرین بخش کتاب هم درباره‌ی خطر‌ها و امتیازات یک روان‌درمان‌گر بودن می‌نویسد. او خطاب به خوانندگانش می‌گوید:«ما صندوقچه‌ی اسراریم. هر روز، بیماران اسراری را که گاه تاکنون با دیگری درمیان نگذاشته‌اند، به ما می‌سپارند. این امتیازی است که به افراد کمی داده شده است. اسرار، پشتِ صحنه‌ی رفتار انسانی را بدون هرگونه پیرایه‌ی اجتماعی، نقش آفرینی، لاف زنی و ژست‌های سر صحنه به ما می‎نمایاند.»

درباره اروین یالوم نویسنده کتاب هنر درمان

اروین دیوید یالوم (Irvin D. Yalom) نویسنده، روان‌پزشک و استاد روان‌پزشکی دانشگاه استنفورد روز سیزدهم ژوئن سال 1931 در آمریکا متولد شد. او به عنوان روان‌درمان‌گر اگزیستانسیالیسم شناخته می‌شود و کتاب‌های داستانی و غیرداستانی مهمی در زمینه‌ی روان‌شناسی منتشر کرده‌است.

یالوم در سال 1956 در رشته‌ی پزشکی دانشگاه بوستون و سپس در 1960 در رشته‌ی روانپزشکی در دانشگاه نیویورک فارغ‎‌التحصیل شد. سه سال بعد در دانشگاه استنفورد به عنوان استاد دانشگاه مشغول به کار شد و در همان‌جا روان‌شناسی وجود‌گرا یا اگزیستانسیال را تعریف و پایه‌گذاری کرد.

خانواده‌ یالوم پانزده سال پیش از تولد یالوم از روسیه به آمریکا مهاجرت کردند. به دلیل فقر خانوادگی، یالوم دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشته است. او در کتاب «من چگونه اروین یالوم شدم» می‌گوید:«تنها راه آرامشم در دوران کودکی سرزدن به کتاب‌خانه‌ی کوچک محلی‌مان بود. روزی تصمیم گرفتم و به سراغ تنها قفسه‌ی آن کتاب‌خانه را که به ترتیب حروف الفبا مرتب شده بود، رفتم. از اولین کتاب که از جان آدامز بود تا آخرین کتاب آن قفسه که از زرتشت بود را خواندم. یک جایی در کودکی‌ام بود که فهمیدم نوشتن رمان بهترین کاری است که یک فرد می‌تواند انجام بدهد.»

اروین یالوم در آثارش رویکرد سنتی در روان‌درمانی را نقد می‌کند. او رویکرد «درمان انسان‌گرا» که «کارل راجرز» از چهره‌های تاثیرگذار در به وجود آمدن آن بود را درست می‌دانست. این شیوه تسلط کامل و بیش از اندازه‌ی درمان‌گر روی بیمار را به چالش می‌کشید و درمان کردن با همدلی و به شکل گفت‌وگوی اشتراکی را مؤثرتر می‌دانست. یالوم دلیل رنج انسان را در اضطراب‌هایی می‌داند که ترس‌های وجودی آدم است. او این اضطراب‌ها را در چهار دسته قرار می‌دهد؛ معنی زندگی، آزادی، انزوا و مرگ.

یکی دیگر از روش‌های دکتر اروین یالوم استفاده از روان‌درمانی اگزیستانسیال است که یالوم آن را یک رویکرد درمانی پویا تعریف می‌کند که تمرکز خود را بر دلواپسی‌های منشاگرفته از هستی قرار داده است.

از کتاب‌های مهمی که اروین یالوم منتشر کرده ‌است می‌توان به «وقتی نیچه گریست»، «روان‌درمانی گروهی»، «مامان و معنی زندگی»،«دروغ‌گویی روی مبل»،«انسان موجودی یک‌روزه»،«هر روز یک قدم نزدیک‌تر»، «خلق شدگان یک روز»، «موهبت روان‌درمانگری»،«شدم آن‌که هستم»،«مخلوقات فانی»،«مسئله اسپیونزا»، «روان‌‌درمانی اگزیستانسیال» و «درمان شوپنهاور» و هنر درمان اشاره کرد. شما می‌توانید نسخه‌ی الکترونیکی و پی دی اف pdf همه‌ی این کتاب‌ها را از فیدیبو خرید و دانلود کنید.

ترجمه هنر درمان به فارسی

سپیده حبیب روانپزشک و مترجم ایرانی متولد سال 1349 است. او مدرک پزشکی عمومی خودش را سال 1375 از دانشگاه تهران اخذ کرد و از سال 1381 به کار در حوزه‎ی روانپزشکی مشغول است. دکتر سپیده حبیب مترجم تخصصی کتاب‌های اروین یالوم است، او برای ترجمه‎ی آثار یالوم از او و ناشرش اجازه‌ی کتبی دارد. «وقتی نیچه گریست»، «درمان شوپنهاور»، «مامان و معنی زندگی»،«روان درمانی اگزیستانسیال» و هنر درمان از اروین یالوم و کتاب‌های «هستی» و «عشق و اراده» از رولو می تعدادی از ترجمه‌های سپیده حبیب هستند که می‌توانید نسخه‌ی الکترونیکی و صوتی همه‌ی آن‌ها را از فیدیبو خرید و دانلود کنید.

دکتر سپیده حبیب، مترجم تخصصی کتاب‌های آروین یالوم در مقدمه‌ی کتاب هنردرمان می‌نویسد:«هنگام مطالعه‌ی کتاب‌های یالوم، با ترکیب غریبی رو‌به‌رو می‌شویم. او تاکنون درباره‌ی موضوعات مختلفی نوشته است، گستره‌ی کتاب‌های یالوم از متون بسیار تخصصی آغاز می‌شود و تا رمان‌های فلسفی، نامه و حتی درسنامه پیش می‌رود. او در درسنامه‌های تخصصی، عطش خود را به قصه‌گویی را با داستان‌های بالینی کوتاهی از موارد بیماری فرو می‌نشاند و به گفته‌ی خودش از اصطلاحات تخصصی و گیج‌کننده بیزار است، زیرا این اصطلاحات میان دانشجو و درک حقیقی فاصله می‌اندازد. در قصه‌گویی هم اصول نظری علم مورد علاقه‌اش را در لفافه‌ی داستانی جذاب و خواندنی می‌پیچد، بی آن‌که هرگز ارزش علمی کارش خدشه‌دار شود.»

در بخشی از کتاب هنر درمان می‌خوانیم

وقتی در آغاز دوره‌ی روان درمانی، دانشجوی جوانی بیش مفیدترین کتابی که مطالعه کردم، روان نژندی و رشد انسان، نوشته‌ی کارن هورنای بود و مفیدترین مفهومی که این کتاب به آن اشاره داشت، این بود که بشر گرایشی رشد نایافته به درک خویشتن دارد . هورنای معتقد بود اگر موانع برداشته شود ، فرد می‌تواند به انسانی بالغ و کاملاً تحقق یافته بدل شود، درست مانند میوه‌ی کوچکی که در نهایت درخت بلوطی خواهد شد.

«درست مانند میوه‌ای که به درخت بلوط مبدل شود...» چه تصویر شگرف و روشنگری! این تصویر رویکرد مرا به روان درمانی برای همیشه دگرگون کرد و باعث شد با دیدی متفاوت به کار بنگرم: کار من برداشتن موانع از سر راه بیمارم بود . مجبور نبودم همه‌ی کار را بر عهده گیرم؛ مجبور نبودم میل به رشد، حس کنجکاوی، اراده، رغبت به زندگی، محبت، وظیفه شناسی یا هر یک از بی شمار خصوصیاتی را که از ما انسان می‌سازد، در روح بیمار بدمم. نه، من فقط باید موانع را شناسایی و برطرف کنم. باقی کار، به خودی خود و با نیروی خود شکوفایی موجود در درون هر بیمار پیش می‌رود.

بیوه‌ی جوانی را به خاطر می‌آورم که معتقد بود قلبش شکسته است، ولی در واقع، توانایی مهر ورزیدنِ دوباره را از دست داده بود . اشاره به ناتوانی در عاشق شدن جرئت می‌خواست و من نمی دانستم چطور از عهده‌ی این کار برآیم. ولی شناسایی و ریشه کن کردن موانع فراوانی که بر سر راه عاشق شدن وجود داشت، چه؟ از عهدهی این یکی بر می‌آمدم.

خیلی زود فهمیدم عشق برای او حکم بی وفایی و پیمان شکنی دارد . عشق به دیگری، معادل خیانت به همسرِ از دست رفته‌اش بود ؛ درست مانند اینکه آخرین میخ را به تابوت همسرش بکوبد. اگر عشق عمیقی را که به همسرش داشت، به دیگری نیز احساس می‌کرد (و او چیزی کمتر از این را در تصور نمی‌آورد)، پس عشق به همسرش، به نوعی ناکافی و عیبناک بود . عشق به دیگری مخرب بود ، زیرا به دنبال آن، حس فقدان و درد سوزان ناشی از این حس، اجتناب ناپذیر می‌نمود . دوباره عاشق شدن بی مسئولیتی بود: او بد اقبال و نفرین شده بود و بوسه‌ی او، بوسه‌ی مرگ را می‌مانست.

آنچه در بالا خواندید نقد و بررسی کتاب هنر درمان نوشته‌ی اروین یالوم است. خرید و دانلود نسخه‌ی الکترونیکی این کتاب از همین صفحه‌ی فیدیبو امکان‌پذیر است.