معرفی، خرید و دانلود کتاب مرغ حق

شب بود، شبی سیاه؛ اما پر ستاره. ستاره‌ها، به چشمهایی نیمه باز می‌ماندند که به جاسوسی برای سلطان تیز شده بودند. هیچ کس نبود. دوستان، یاران، شاگردان و آشنایان چون غبار در بی‌نهایت شب گم شده بودند. در ظلمت و تاریکی، کشته «موج بی‌آرام دریاهای دور» را می‌بردند تا در گوشه‌ای پنهان به خاک بسپارند. «احمد امین» یکی از بی‌شماران بود. او، پس از حضور بر مقبره سید جمال چنین نوشت: «بر سر مزار وی ایستادم و گفتم: اینجا آرامگاه زنده کننده نفوس و آزاد کننده عقول و تکان دهنده دلها و بر انگیزنده ملتها و متزلزل کننده تختهاست. کسی در این جا آرمیده است که سلاطین وقت، بر عظمت او، رشک می‌بردند و از زبان و سطوت او در هراس بودند، و دولتهای صاحب ارتش و تجهیزات، از او بیمناک بودند و کشورهایی که آزادی در آنجا موج می‌زد، حوصله‌شان از حریت او به تنگ آمده بود.... اینجا آرامگاه کسی است که بذرهای انقلاب «عرابی پاشا» را افشاند و آن کسی است که همه نفوس را در ایران برای انقلاب برانگیخت و آن کسی است که در سراسر جهان اسلام، با دولتهای بیگانه مبارزه کرد و خواستار اصلاحات اجتماعی بود....»