کتاب جهانگشای عادل جمالالدین دین پرور نشر انتشارات بنیاد نهج‌البلاغه

مشیت الهی بر این موضع قرارگرفت که آخرین حجت خدا از دیده‌ها پنهان شود و از مسند خلافت و حکومت ظاهری تا زمانی که بشریت به رشد فکری و آرمانی رسیده‌باشد، برکنار باشد، اما آنچه اهمیت دارد این است که شیعیان هرگز نباید گرفتار در تیرگی روزمرِه‌گی‌ها و روزمرگی‌ها شده، و ارتباطشان با امامشان فراموش یا کمرنگ شود، زیرا ایشان حاضر و ناظر بر ما هستند و مطابق با حدیثی شیعیان و دوستان خود را به‌نام می‌شناسند و از آن‌ها یادمی‌کنند. به‌خصوص که زمان غیبت، زمان فتنه است. پس ما باید تاریخ امام زمان را بازشناسیم و ذهن و دل خود را نسبت به آن وجود نورانی پیوسته هشیار نگه‌ داریم و غبار غیبت را از سر و روی ذهن و اندیشه‌مان برگیریم و تفکر خویشتن را به یاد آن‌حضرت آباد سازیم. امیرمؤمنان(ع) در فرازی از نهج البلاغه در ارتباط با غیبت امام زمان می‌فرماید: آن گاه خداوند (پس از مدتها سرگردانی) کسی را که پراکندگان را گرد‌آورد و به هم پیوندد، بر شما آشکارسازد. پس در آنکه دست به کاری نمی‌زند، طعن مزنید و از آنکه از شما روی در پوشیده، نومید مشوید. ای بسا که یک پای در کار نبود و پای دیگر بر جای ثابت ماند و پس از چندی هر دو پای درست شود و به کار افتد.