سخن از فلسفه که به میان میاد ذهن آدمی ناخوداگاه درگیر پیچیدگی آن میشود اما فلسفهی جیاکومو لئوپاردی در مد و مرگ، شیرین و ساده است. این اثر در اصل به زبان ایتالیایی بوده و در سال ۱۸۵۷ بدست چارلز ادواردز به انگلیسی برگردانده شده است.
با وجود گذر نزدیک به دو قرن از نگارش آن، یازده داستان این کتاب هنوز ملموس و تازهاند، چرا که در مورد موضوعاتی نوشته شدهاند که از دیرباز دغدغهی ذهن بشر بوده و هستند و بیآنکه سعی در اثبات چیزی داشته باشند، دیدگاه ما را نسبت به خویش و دیگران تغییر میدهند. گفتگوهایی که حاکی از نگرش خاص نویسندهی آن در عمر کوتاه سی و هشت سالهی او به دنیا و پدیده های آن است.
او در گفتگوی طنزآمیز اما ناآرام مد و مرگ، قدرت عجیب ولی نامعقول مد را به تصویر میکشد. گفتگوی زمین و ماه، طبیعت و مرد ایسلندی، هرکول و اطلس، خورشید و ستاره شناس، رایش و مومیاییهایش در کنار توصیف پرندهای کوچک همه خواننده را به دنیایی آشنا اما دست نخورده میکشاند جایی که هنوز مجال برای کشف بسیار است.