کتاب گفتمش آن مثنوی تاخیر شد نشر مرکز

شب داشت از نفس می افتاد

و صبح کاذب از خواب می پرید

و من همین طور در چشم هایش خیره شده بودم

و پی چیزی می‌گشتم

که انگار در آنها گم شده بود

همین طور خیره شده بودم

و می دیدم که چیزی در آنها گم شده

و به دنبال آن می‌گشتم

و نمی‌یافتم

شاید آن چیز من بودم.

-از متن کتاب-