کتاب نقش کارکردی رسانه ها در کنترل بحران های سیاسی ایمان محکم کار نشر انتشارات نظری

رسانه یا مدیا به معنای پیام و ارتباط می باشد و به هر ابزاری که برای برقراری ارتباطات به کار گرفته می شود، اطلاق می گردد. رسانه می تواند مردم را آن گونه که اظهار می دارد، از خود بی خود کند، آن ها را به گریه و خنده وا دارد، گاهی مردم در آن گم می شوند و گاهی جذب آن  گردند. از زمان سکونت انسان های نخستین که غارنشین بودند، نیاز به برقراری ارتباط حس می گردید؛ به گونه ای که آن ها از حرکات پانتومیم دست و پا ، زبان اشاره، هم چنین با نقاشی بر جداره غارها سعی داشتند با یکدیگر رابطه برقرار کنند که این ارتباطات به مرور زمان به شیوه های گوناگون تغییر و تکامل یافت. یک دستگاه تلویزیون و یک خط تلفن، سرآغاز شکل گیری یک رسانه نوین بود؛ رسانه ای که ماهواره  و آنتن های بزرگ تلویزیونی را به تبادل اطلاعات واداشت. هم اینک سرمایه گذاران فناوری های ارتباطی با چشم دیگری به این نوع رسانه می نگرند، آن ها بر این پندارند که می توان با تولید سرگرمی ها و بازی های رایانه ای پردرآمد، به کسب و کار خود رونق بخشند. اما اتفاق جدیدی هم در این میان رخ داده و آن استقلال و نقش پذیری مخاطبان رسانه ای است. رسانه ها به عنوان منتقل کنندگان پیام می توانند در ساخت فرهنگ عمومی، باورها و افکار عمومی موثر باشند. آن ها بدون در نظر گرفتن مرزهای جغرافیایی عقیدتی و فرهنگی، امکان حضور در همه نقاط جغرافیایی را پیدا کرده اند. از سوی دیگر کمبود منابع آموزشی، نیاز به وجود رویکرد نوآورانه به آموزش را بیشتر کرده است. آموزش از طریق رسانه های متعامل، پاسخی به این نیاز شده است. بحث در این است که از طریق رسانه های متعامل هر آموزش گیرنده ای می تواند به بهترین منبع موجود در جهان دست یابد. این رسانه‌های جدید ویژگی‌های ارتباطی متفاوتی با رسانه‌های سنتی یا قدیمی‌تر دارند. از این رو گاهی در مقابل رسانه‌های قدیمی‌تر از جمله تلویزیون، رادیو، کتاب و مطبوعات، برای رسانه‌های دنیای مجازی، از عبارت رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌شود. تغییر مفاهیم تولید و توزیع رسانه‌ای در سال‌های اخیر در فضای مجازی مفاهیم تولید و توزی رسانه یا مدیا به معنای پیام و ارتباط می باشد و به هر ابزاری که برای برقراری ارتباطات به کار گرفته می شود، اطلاق می گردد. رسانه می تواند مردم را آن گونه که اظهار می دارد، از خود بی خود کند، آن ها را به گریه و خنده وا دارد، گاهی مردم در آن گم می شوند و گاهی جذب آن  گردند. از زمان سکونت انسان های نخستین که غارنشین بودند، نیاز به برقراری ارتباط حس می گردید؛ به گونه ای که آن ها از حرکات پانتومیم دست و پا ، زبان اشاره، هم چنین با نقاشی بر جداره غارها سعی داشتند با یکدیگر رابطه برقرار کنند که این ارتباطات به مرور زمان به شیوه های گوناگون تغییر و تکامل یافت. یک دستگاه تلویزیون و یک خط تلفن، سرآغاز شکل گیری یک رسانه نوین بود؛ رسانه ای که ماهواره  و آنتن های بزرگ تلویزیونی را به تبادل اطلاعات واداشت. هم اینک سرمایه گذاران فناوری های ارتباطی با چشم دیگری به این نوع رسانه می نگرند، آن ها بر این پندارند که می توان با تولید سرگرمی ها و بازی های رایانه ای پردرآمد، به کسب و کار خود رونق بخشند. اما اتفاق جدیدی هم در این میان رخ داده و آن استقلال و نقش پذیری مخاطبان رسانه ای است. رسانه ها به عنوان منتقل کنندگان پیام می توانند در ساخت فرهنگ عمومی، باورها و افکار عمومی موثر باشند. آن ها بدون در نظر گرفتن مرزهای جغرافیایی عقیدتی و فرهنگی، امکان حضور در همه نقاط جغرافیایی را پیدا کرده اند. از سوی دیگر کمبود منابع آموزشی، نیاز به وجود رویکرد نوآورانه به آموزش را بیشتر کرده است. آموزش از طریق رسانه های متعامل، پاسخی به این نیاز شده است. بحث در این است که از طریق رسانه های متعامل هر آموزش گیرنده ای می تواند به بهترین منبع موجود در جهان دست یابد. این رسانه‌های جدید ویژگی‌های ارتباطی متفاوتی با رسانه‌های سنتی یا قدیمی‌تر دارند. از این رو گاهی در مقابل رسانه‌های قدیمی‌تر از جمله تلویزیون، رادیو، کتاب و مطبوعات، برای رسانه‌های دنیای مجازی، از عبارت رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌شود. تغییر مفاهیم تولید و توزیع رسانه‌ای در سال‌های اخیر در فضای مجازی مفاهیم تولید و توزیع رسانه‌ای دچار تغییراتی شده‌اند که متفاوت با مدل رسانه‌های سنتی است. یکی از ابداعات جدیدی که در سال‌های اخیر دسترسی به وبلاگ‌ها و پادکست‌ها را ساده نموده و نیروی جدیدی به رسانه‌های اجتماعی بخشیده است، تکنولوژی RSS است. به کمک RSS کاربران اینترنتی می‌توانند مشترک وبلاگ‌ها و سایر سایت‌ها و صفحات اینترنتی شوند و برای مشاهده محتواهای تولید شده نیازی به سر زدن روزانه به صدها سایت و صفحه اینترنتی نیست. کاربران از طریق افزودن خروجی RSS سایت‌ها و صفحات مورد علاقه‌شان به یک ابزار یا نرم‌افزار RSS خوان (مانند گوگل ریدر) می‌توانند بدون نیاز به مراجعه مستقیم، از به‌روزرسانی‌ پایگاه‌های اینترنتی مطلع شوند. به این ترتیب فرآیند توزیع رسانه‌ای هم صورت جدیدی به‌خود گرفته است. به طور کلی انواع رسانه‌های اجتماعی را می‌توان در هفت گروه دسته‌بندی کرد. شبکه‌های اجتماعی، وبلاگ‌ها، ویکی‌ها، پادکست‌ها، فروم‌ها، کامیونیتی‌های محتوایی و میکروبلاگ‌ها هفت نوع رسانه‌های اجتماعی محسوب می‌شوند. علاوه بر این‌ها برخی سایت‌های «دنیای مجازی» از قبیل سکند‌لایف را هم گونه دیگری از رسانه‌های اجتماعی می‌دانند. شبکه‌های اجتماعی به اعضای‌ خود اجازه ساخت صفحات شخصی و برقراری ارتباط و شبکه‌سازی با دوستان برخط را می‌دهند. شبکه‌های اجتماعی کاربران اینترنتی از طریق عضویت در شبکه‌های اجتماعی می‌توانند پروفایل‌ها و صفحات شخصی برای خودشان بسازند. شبکه‌های اجتماعی از زنجیره‌ به هم پیوسته‌ای از پروفایل‌ها تشکیل شده‌اند و اعضا می‌توانند در این محیط با دوستانشان در ارتباط باشند. کاربران می‌توانند دوستان و آشنایان قدیمی‌خود را در شبکه‌های اجتماعی بیابند، دوستان جدیدی پیدا کنند و همچنین دوستان خارج از این فضا را برای پیوستن به شبکه‌های اجتماعی دعوت کنند. با پیشرفت تکنولوژی و فناوری، رسانه ها نقش مهمی در برقراری ارتباط جوامع بشری با دنیای مجازی ایفا خواهند نمود. ایجاد فضای مفید ارتباطی و هماهنگ با فرهنگ مدرنیته و دستاوردهای آن، بخشی از نیازهای هر جامعه می باشد. بدین منظور مجموعه ای از کاربری ها در قالب یک مرکز تکنولوژی رسانه ای می تواند ضمن برقراری تعامل صحیح اجتماعی، دنیای رسانه را به مخاطبانش معرفی می نماید. رسانه بحث داغی است که امروزه همه از آن سخن می گویند و فقدان بستری که این امر را از جهات مختلف معرفی و نمایش دهد موجب می گردد که چنین مراکزی شکل گیرند. مدیا سنتر یا همان مرکز تکنولوژی رسانه ای مکانی به منظور برقراری ارتباطات فردی و گروهی به صورت واقعی و مجازی است. حضور و گستردگی رسانه در سپهر امنیت عمومی جامعه و انباشت و فوران نشانه ها و تصاویر رسانه ای در همه شئون زندگی چون اقتصاد،‌سیاست، فرهنگ و... و تولید و توزیع معانی، به رسانه ای شدن فرهنگ،‌سیاست و اجتماع منتهی شده است. به این معنا که امروزه، رسانه ها صرفاً به عنوان یکی از نهادهای فرهنگی و اجتماعی و موثر بر دیگر قلمروها تلقی نمی شوند،‌بلکه فضا و چارچوبی فراهم می آورند که بر امنیت عمومی جامعه تأثیرگذار می باشند. ع رسانه‌ای دچار تغییراتی شده‌اند که متفاوت با مدل رسانه‌های سنتی است. یکی از ابداعات جدیدی که در سال‌های اخیر دسترسی به وبلاگ‌ها و پادکست‌ها را ساده نموده و نیروی جدیدی به رسانه‌های اجتماعی بخشیده است، تکنولوژی RSS است. به کمک RSS کاربران اینترنتی می‌توانند مشترک وبلاگ‌ها و سایر سایت‌ها و صفحات اینترنتی شوند و برای مشاهده محتواهای تولید شده نیازی به سر زدن روزانه به صدها سایت و صفحه اینترنتی نیست. کاربران از طریق افزودن خروجی RSS سایت‌ها و صفحات مورد علاقه‌شان به یک ابزار یا نرم‌افزار RSS خوان (مانند گوگل ریدر) می‌توانند بدون نیاز به مراجعه مستقیم، از به‌روزرسانی‌ پایگاه‌های اینترنتی مطلع شوند. به این ترتیب فرآیند توزیع رسانه‌ای هم صورت جدیدی به‌خود گرفته است. به طور کلی انواع رسانه‌های اجتماعی را می‌توان در هفت گروه دسته‌بندی کرد. شبکه‌های اجتماعی، وبلاگ‌ها، ویکی‌ها، پادکست‌ها، فروم‌ها، کامیونیتی‌های محتوایی و میکروبلاگ‌ها هفت نوع رسانه‌های اجتماعی محسوب می‌شوند. علاوه بر این‌ها برخی سایت‌های «دنیای مجازی» از قبیل سکند‌لایف را هم گونه دیگری از رسانه‌های اجتماعی می‌دانند. شبکه‌های اجتماعی به اعضای‌ خود اجازه ساخت صفحات شخصی و برقراری ارتباط و شبکه‌سازی با دوستان برخط را می‌دهند. شبکه‌های اجتماعی کاربران اینترنتی از طریق عضویت در شبکه‌های اجتماعی می‌توانند پروفایل‌ها و صفحات شخصی برای خودشان بسازند. شبکه‌های اجتماعی از زنجیره‌ به هم پیوسته‌ای از پروفایل‌ها تشکیل شده‌اند و اعضا می‌توانند در این محیط با دوستانشان در ارتباط باشند. کاربران می‌توانند دوستان و آشنایان قدیمی‌خود را در شبکه‌های اجتماعی بیابند، دوستان جدیدی پیدا کنند و همچنین دوستان خارج از این فضا را برای پیوستن به شبکه‌های اجتماعی دعوت کنند. با پیشرفت تکنولوژی و فناوری، رسانه ها نقش مهمی در برقراری ارتباط جوامع بشری با دنیای مجازی ایفا خواهند نمود. ایجاد فضای مفید ارتباطی و هماهنگ با فرهنگ مدرنیته و دستاوردهای آن، بخشی از نیازهای هر جامعه می باشد. بدین منظور مجموعه ای از کاربری ها در قالب یک مرکز تکنولوژی رسانه ای می تواند ضمن برقراری تعامل صحیح اجتماعی، دنیای رسانه را به مخاطبانش معرفی می نماید. رسانه بحث داغی است که امروزه همه از آن سخن می گویند و فقدان بستری که این امر را از جهات مختلف معرفی و نمایش دهد موجب می گردد که چنین مراکزی شکل گیرند. مدیا سنتر یا همان مرکز تکنولوژی رسانه ای مکانی به منظور برقراری ارتباطات فردی و گروهی به صورت واقعی و مجازی است. حضور و گستردگی رسانه در سپهر امنیت عمومی جامعه و انباشت و فوران نشانه ها و تصاویر رسانه ای در همه شئون زندگی چون اقتصاد،‌سیاست، فرهنگ و... و تولید و توزیع معانی، به رسانه ای شدن فرهنگ،‌سیاست و اجتماع منتهی شده است. به این معنا که امروزه، رسانه ها صرفاً به عنوان یکی از نهادهای فرهنگی و اجتماعی و موثر بر دیگر قلمروها تلقی نمی شوند،‌بلکه فضا و چارچوبی فراهم می آورند که بر امنیت عمومی جامعه تأثیرگذار می باشند.