کتاب عملیات مشترک در ارتش جمهوری اسلامی ایران نشر دافوس

در زمان قدیم، هدایت جنگ یک امر نسبتاً ساده ای بود، زیرا جنگ افزارها بسیار ابتدایی و تعداد پرسنل درگیر در جنگ معمولا کم بودند. اغلب اوقات حکمرانان شخصاً فرماندهی نیروهای خود را به عهده میگرفتند و در صحنه، دستورات مربوط به اداره جنگ را صادر میکردند و اگر پیمانی هم بین حکمرانان، در جهت مقابله با ملًّت یا ملل دیگر، صورت میگرفت در سطح بسیار کلًّی و بدون ترکیب نیروهای هم پیمان انجام میشد و برابر آن هر یک عهده دار امور شخصی میگردیدند که الزاماً نیازمند هماهنگی های مداوم و نزدیک نبود.