شکستهای پی در پی والدین در کودکی و تکرار آن شکستها در بزرگسالی عموم والدین را به این باور رسانده که با مانع شدن در مقابل شکستهای کودکانشان آیندهی بیشکستی را در بزرگسالی برای آنها رقم میزنند. غافل از اینکه آشنا بودن با طعم شکست به اندازهی اعتماد به نفس ناشی از موفقیت ضروری است. بچههایی که باختن و چگونگی روبهرو شدن با آن را در خانه یاد نمیگیرند، اولین شکست خارج از محیط خانه، ناامید و ناتوانشان میکند و اعتماد به نفس کودکان را تخریب میکند. این باور از نگاه کمالگرایی والدین ناشی میشود. زندگی بدون شکست افراد را در دایرهی امن خودشان نگه میدارد. این سکون تا آنجایی ادامه پیدا میکند که فرد در دنیای امن خود میماند و با دنیاهای دیگر آشنا نمیشود و تکاملی در زندگی و بینش او اتفاق نمیافتد. راشل سیمونز، متخصص مقاومت میگوید: «به بزرگترین اشتباهات خود فکر کنید. آنها احتمالاً شجاعت، قدرت و خرد بیشتری را به شما آموختهاند تا به سمت موفقیتهای بعدی بروید». میتوان به جای اینکه با مانع شکست کودکان شدن، ترسیدن از آن را آموزش دهیم، میتوانیم کمک کنیم تا فرصت یادگیری که در آن است را ببینند.
-بخشی از کتاب-