کتاب لازم نیست دلداریم بدی نشر انتشارات کتاب‌سرای نیک

... چاریتی می داند که ازدواج من یک ازدواج سنتی هندی بوده. پدر و مادرم به کمک یک دلال ازدواج که از فامیل های مادرم بود دامادی انتخاب کردند. همه ی کاری که من باید می کردم این بود که سلیقه ی غذایی اش را بفهمم... ... اسم من اورلاندو زکی است. منظور از اورلاندو همان اورلاندو در فلوریداست که روی تی شرتی که صلیب سرخ به من داده نوشته شده؛ زکی هم نام شهری است که مرا در آن پیدا کردند و از آنجا به این اردوگاه پناهنده ها آوردند... ... تنها ماندن در اتوبان رعب آور بود. اینجا جای ماشین ها بود. قرار نبود دست یا پایی کف جاده را لمس کند، یا این قدر از نزدیک و در آرامش بررسی شود. چهار باند آن خیلی پهن بود. حتی خط های سفید و فواصل میان آن ها هم از آنچه در ماشین به نظر می رسید بلندتر بود: اگر کف جاده می خوابید درست هم قد او بودند. باید از نگاه کردن به عقب و لرزیدن از ترس ماشین های خیالی که از پشت سر می آمدند دست بر می داشت... ... بیرون، بوید روی سپر ماشین نشست و با صورت خونی دست های کوچکش را به پاچه ی شلوارش مالید؛ خط های درازی از خون می کشید و گریه می کرد. وقتی سعی داشت بین انگشتان چسبناکش را پاک کند ناله های متشنجی می کرد. به باک گفت که همیشه دلش می خواسته بنّا شود، چون آن کار یک تجارت واقعی است، لازم نیست نگران پیدا کردن کار باشی و وقتی کار پیدا کنی پول خوبی به دست می آوری... ... صبح ها، اریک در رستوران مورد علاقه اش، غذای آمریکایی محبوبش را می خورد، سوسیس تخم مرغ با خوراک پاپیتای سرخ کرده که رویش حسابی ترد شده. آنجا می نشست، با مادرش غذا می خورد، به کسی کاری نداشت و زندگی خوب پیش می رفت، تا این که مردی همه چیز را تغییر می داد...