درباره مجموعه داستان های عجیب آقای دال، کله پوک ها
آشنایی با کلهپوکها
این نمایشنامه برای چهارده هنرپیشه نوشته شده: دوازده راوی آقا و خانم تویت را معرفی میکنند. اما اگر لازم باشد میشود به هنرپیشههای بیشتر یا کمتری نقش داد. این صفحه پیشدرآمد بسیار خوبی برای اجرای یک داستان خواهد بود و گروه را آماده میکند تا از پس اجرای یک بازی پیچیده بربیایند.
ایدهی لباسها از نقاشیهای کونتین بلیک در کتاب اصلی گرفته شده.
شخصیتها
آقای تویت: او باید موهای بلند ژولیده و شانهنکرده و ریشی کثیف و پیراهنی بدقواره داشته باشد و کفشهای گَل و گشادش به پایش زار بزنند.
خانم تویت: عصا به دست دارد و پیراهن و دامنش کثیف و لکهدار هستند؛ موهای سرش سیخ سیخ و نامرتب است و یک چشم مصنوعی دارد.
دوازده (کمتر یا بیشتر) هنرپیشه: با لباسهای معمولی یا تیشرت و شلوار جین یکدست.
دو صحنهآرا برای چیدن دکور: از هنرپیشهها هم میشود استفاده کرد.
یک نوازنده برای نواختن پرکاشن.
صحنه
صحنهای خالی.
دکور
یک میز کوچک با دو صندلی.
تکهای پنیز کپکزده و ماهی ساردین: میشود اینها را نشان داد.
عصای خانم تویت: که بشود از وسط آن را نصف کرد، طوری که از وسط به هم وصل شده باشد.
دو لیوان نوشیدنی.
چشم مصنوعی خانم تویت: میتواند از جنس مرمر باشد، آن را در دستش نگه میدارد تا هر وقت لازم باشد بگذارد سر جایش.
یک چکش بزرگ از جنس لاستیک فشرده.
صدا
سازهای کوبهای در حد تناسب، مخصوصاً طبل و قاشقک برای همراهی با فکرهای خلقالساعه و ضربههای طبل برای ایجاد تنش یا بیشتر کردن لحظههای خندهدار که آقا و خانم تویت همدیگر را میزنند یا روی زمین میافتند.
نور
چیز خاصی لازم نیست، فقط لحظهی ورود آقا و خانم تویت صحنه روشن میشود.
- متن کتاب -