کتاب بوطیقا در انحنا اثر محمد آزرم نشر مانیاهنر

نقد شعر باید بتواند آن خطاب همیشگی شعر به دیگری غایب را به کنش آن دیگری در متن شعر تبدیل کند. نقد نباید بیرون از شعر بایستد و با مناسبات و قراردادهای بیرونی آن را بخواند، باید خود را درون شعر از ابتدا بخواند. باید مناسبات و قردادهای متنی را با خود و حین کنش خواندنِ خود در متن شعر بسازد. هم پاسخی به خطاب شعر باشد و هم آن را دائم به تأخیر بیندازد؛ لازمهی چنین امری، آگاهی از نظریههای ادبی و ژانرهای شعر است که در این کتاب معرفی، بررسی و توضیح داده میشوند. نکتهای که نباید از یاد برد، این است که کار بوطیقا بازگویی معنا نیست؛ شناخت قواعدی است که ناظر بر آفرینش شعر هستند و این قواعد را درون خود شعر میجوید. بنابراین، بوطیقا آن رهیافت به شعر است که مجرد و درونی است. خود شعر، موضوع بوطیقا نیست؛ آنچه بوطیقا بررسی میکند، ویژگیهای شعر است؛ بر این پایه بوطیقا توجه خود را به خصوصیت مجردی معطوف میدارد که «شعریت» نامیده میشود و با انحنای عظیمی که این ویژگیها در ژانرهای جدید شعر یافتهاند، بوطیقا هم در انحناست.