کتاب هوش هیجانی و خلاقیت سازمانی بین معلمان‬‬‬ خدیجه اوحدیان نژاد نشر انتشارات فرنام

تحوّلات عظیمی که در حوزه‌های هوش و هیجان رخ داده دیدگاه‌های سنّتی را زیر سؤال برده و بر ارتباط نزدیک و درهم تنیده هوش و هیجان تأکید نموده است. سالووی و مایر، آشکارا بر در هم‌تنیدگی هوش و هیجان تأکید می‌کنند. از نظر آنها «هوش هیجانی» عمدتاً به عنوان توانایی فرد در بازنگری احساسات و هیجان‌های خود و دیگران، تمیز قایل شدن میان هیجان‌ها و استفاده از اطلاعات هیجان‌ها در حلّ مسئله و نظم‌بخشی رفتار تعریف می‌شود. بسیاری از آن ها بر این فرض‌اند که بین هوش هیجانی و خلاقیت سازمانی در تطابق با اقتضائات روزمره ی زندگی پیوند وجود دارد. هوش هیجانی عامل موثر و تعیین‌کننده در بروز و رشد خلاقیت، موفقیت در شغل و روابط بین شخصی، یادگیری و به طور کلی در کنش‌وری سلامت می‌باشد. در محیط متغیر و عرصه‌ی پیچیده‌ی رقابتی که امروزه همه‌ی سازمان‌ها با آن مواجه می‌باشند، موفقیت در فضای کسب و کار به‌طور کامل به یادگیری سازمانی و فردی بستگی دارد. یادگیری سازمانی فرآیندی است که در آن، سازمان در طول زمان می‌آموزد و تغییر می‌کند و عملکرد خود را بهبود می‌بخشد و ایجاد تحول می‌کند، به‌طور پیوسته‌ با ارتقاء و بهبود توانایی‌های خود پیشرفت می‌کند. به عبارتی دیگر یادگیری سازمانی، سازمان را به سازمانی دانش آفرین تبدیل می‌کند که در آن خلق دانش و آگاهی های جدید، ابداعات و اختراعات یک کار تخصصی نیست بلکه نوعی رفتار همگانی است و روشی است که همه سازمان‌ها بدان عمل می‌کنند. از طرف دیگر در این دوره‌ی نوین مدیریت، کلیه مسئولان و دست‌اندرکاران سازمان‌ها متوجه این واقعیت شده اند که برای دستیابی به حداکثر اثربخشی سازمانی به فکر استفاده از اندیشه‌های خلاق باشند. بیشتر مدیران اظهار می‌دارند که تمایل به داشتن کارمندانی با خلاقیت بیشتر دارند، اما همیشه روشن نیست که مدیران در جهت افزایش خلاقیت پیروان، چگونه باید مدیریت کنند. نیاز به افراد خلاق و نوآور در مدارس و دیگر مراکز علمی آموزشی، اهمیت دو چندان دارد، چرا که این مراکز نقش بسیار مهمی را از لحاظ تعلیم و تربیت نیروی انسانی متعهد و متخصص برای کلیه سازمان‌ها و ادارات به عهده دارند.