کتاب مسئولیت والدین در قبال حضانت فرزندان طلاق اثر جواد اکبریاری بهره نشر آریا دانش

امروز مسأله حضانت و نگهداری از کودکان بعد از طلاق پدر و مادر یکی از مهم‌ترین و پرچالش‌ترین مباحث در حوزه حقوق و فقه است. این زمانی از اهمیت والایی برخوردار گشت که در سال‌های اخیر آمار طلاق به میزان بالایی افزایش یافته است. با افزایش آمار طلاق در کشور، مسأله حضانت یکی از مهترین موضوعاتی است که بسیاری از زوج‌ها پس از جدایی با آن روبه‌رو می‌شوند. تکلیف کودک پس از جدایی پدر و مادر از جنبه‌های مختلف حقوقی، روانی، اجتماعی و فرهنگی حائز اهمیت است. اما آنچه که در این تحقیق مورد توجه قرار خواهد گرفت تکالیف و مسئولیت هر یک از والدین در خصوص کودک و یا کودکان است. غالباً هر یک از طرفین تمایل دارند این یادگار زندگی شکست خورده را پیش خود نگه داردند تا شاید با مهر و علاقه این کودک بتوانند دردها رنج‌های جدایی رو زودتر فراموش کنند. اما مسأله فقط فراموشی درد و رنج ناشی از جدایی با پذیرش حضانت کودک نیست. از طرفی، مصلحت روحی و جسمی فرزند طلاق مد نظر است و از طرف دیگر، حقوق تکالیف هر یک از والدین باید مورد توجه قرار گیرد. عدم توجه به هر یک از این موارد موجب اختلالات مهم در روابط خانوادگی خواهد شد. به همین سبب است که والدین، معمولاً در اثبات ذی‌حق بودن خود بر نگهداری کودک مشترک پافشاری می‌کنند. پس از پذیرش حضانت کودک توسط یکی از طرفین طلاق، قطعاً برای هر یک از طرفین به تناسب جایگاه خود تکالیف و وظایفی ایجاد می‌شود که بر کسی پوشیده نیست ولی چیزی که توجه به کودکان و شناسایی وظایف والدین در مقابل آنان را بیش از پیش از جامعه طلب می‌کند مسأله از دست رفتن یکی از طرفین (پدر و مادر) برای کودک است. غالباً پیامدهای طلاق بیشترین آسیب‌ها را متوجه این کودکان می‌کند. مشکلاتی از جمله افسردگی، دلتنگی، ترس، کج‌خلقی و منفی‌نگری از مهم‌ترین آثار طلاق بر فرزندان می‌باشد. جدایی هر یک از والدین فرزندان در در معرض آسیب‌پذیری جدی قرار می‌دهد. بنابراین توجه به فرزندان طلاق ایجاد می‌کند تا اینکه مهمترین وظایف والدین، زمانی که آنها در نتیجه طلاق جدای از هم زندگی می‌کنند به دقت تبیین شود و مسئولیت‌های ناشی از عدم انجام از این تکالیف مورد بررسی قرار بگیرد. علی ایحال مهمترین وظایفی که می‌توان در این دوره برای والدین قائل شد؛ حضانت، انفاق و ملاقات کودکان می‌باشد.